روز حشر

امروز صبحی توی نماز جماعت شرکت کردم و یاد روز محشر افتادم که همه ی مردم اونجا جمع میشن لخت وقتی لخته بدون که همه توی موقعیت خاصی هستیم که حواسمون دنیوی نیست و چیزای دیگه هم میشه فهمید که بر اهمیت اون زمان دلالت داره مثل خواندن نماز جماعت که روبروی خدا سربزیر انداختیم تمرینی است برای آدم شدن و قرار گرفتن توی اون موقعیت خاص بعد میبینیم که بسیاری از حرفا و اعمال روزانمون اشتباه هم نباشد ازروی غفلته مثلا چرا قرآن نمیخوانیم و یاد خدا چون غافلیم بعد یاد کردم نمازم رو که چقدر موقعیت خوبیه که آدم در مقابل خدا سجده کنه و چقدر نزدیکه و خداوند داره نگاه میکنه و فرشتگان ولی باز ما حواسمون نیست اصلا انگار وقتی جوانی در سجده خدارو میخونه میخاد نظم فرشتگان بهم بریزه و کلی دعاش میکنن ولی ما اصلا نمیفهمیم و خوبم هست که بزرگ نشیم و ظرفیتشو نداریم ولی غفلت بده و اینکه نزدیکتر شیم نه که فراموش کنیم خدارو و گناه کنیم احیانا اینم فهمیدم دیگه اینکه روز محشر یقینا با این همه افراد و مردم که از اولین تا آخرین مردم جمع شده اند در پیشکاه خداوند ما یقینا کنار پیامبر نخواهیم بود و اگه موقعیت خاصه عمومی نباشه دربرنامه ایشان را هم اونموقع نخواهیم دید در صورتیکه به خودمون خعلی امیدوار و خوشبینیم و ترازوی اعمال ما هنوز کشیده نشده میدونی مثل چیه مثل نقاشی بعضی افراده که اینا طرح تجسمی رو میکشند ولی ما استعدادشو نداریم که یه ماشین مثلا نقاشی بکشیم و تمرینم نداشتیم حالا بعضی افراد و خعلی افراد اصلا از ما بالاترند ولی ما خبر از درون نداریم و نفس شناس نیستیم بعد خیال میکنیم خعلی آدمیم!! درحالیکه خعلی ها مقام بالاتر نزد خدا دارند و آدمترن خلاصه باید روز حشر رو فراموش نکنیم و توی ذهنمون باشه که میخواهیم جلو خدا وایسیم بعد متوجه میشویم کارامون و حرفامون زیادی بدرد نخوره