تمدن

من بی تو چیزی نیستم یکی از چیزایی که باید در نظر گرفت اینه که یه عده شمارو باید درک کنن و خط فکریت رو میدونن و این نیاز ماست چه امام زمان چه یاران باوفایش خبر دارن که درد ما چیه ما الان کجاییم و آیا درک میشیم و شناخته میشیم یا نه و نباید این هارو راند که شما مثلا جاسوسید بلکه اگه درک نشی سیستم اشتباست و روانی میشیم واین بزرگواران هستند که کمک و یاوری و درکت میکنن که خعلی لازم بجا وخوبه و البته این یاران خاص هستند همیشه مگر اینکه با گناه برانیشون و خعلی زشته وگرنه اکر نباشن غمناک میشی ولی جوانان به اصطلاح به زن نیاز دارن که منبع احساساته ولی یکی که مثل من که وبلاگ داره اگر مظلومم بشه به خاطر استادش تا بالاتر نه که خودش واقعا اعجوبه ای باشه نه ما به هم وصلیم ما به هم مریض میشیم و شما دیگه بهتر میدونید در ماجرای کربلا حضرت زینب سلام الله علیها به جتی اینکه غمخوار داشته باشه که برادرش شهید شده و مصیبت سخت وارده به جاش داشت شکنجه ی سخت هم میشد چه روحی چه چیزای دیگه واگر مثلا امامش حضور نداشت حضرت سجاد بعد خعلی دشوار میشد ما الان آدم هایی داریم که بیمار حضرت زینبند و همیشه آشفته و داغون و دیگه همین دیگه روانشناسان یه بخشی از  کارشون اینه که دیگران رو درک کنند و حالش رو بدونن و موقعیت روحی فکریشو ولی مثلا آیت الله خامنه ای ره رهبر عظیم و عزیزمون درک نمیشوند و درد و نگرانی خودشون رو در دل نگه داشتن و نمیتونن بگن و این داغ تو سینه شون هست پس نباید خعلی مقایسه کرد مثلا کسانی که میرن خارج اینا غریب میشن و یه مرتبه خواننده میشن که داخل ایران هم نمونه ش پیدا نمیشهذو غم‌تو سینه دارن چون اونجا دورند از محبت بزرگان و خوبی های ایرانی و درک نمیشن اونجا و دلشون میگیره البته عوامل دیگه هم هست ولی خعلی بده آدم درک نشه و دوروبرش یه عده باشن که هیچ حالتو ندونن و مسخره کنند و نشناسنت و اینا بده که اگه کنیم از بزرگان ممکنه دور بشیم گناه کبیره و عاق والدین و اینا که رحمت خدا قطع بشه وگرنه هرچه قدر بالا بیای کسی هست که حرف دلتو بدونه و غمخوار و همدرت باشه نه که ناشناخته بمونی و بگی بله ما فلانیم و هیچکه راز دلمومن رو و دردمون رو نمیدونه نه غلطه بالخره صاحب داریم