شوخی رو بزاریم کنار یه بحثی رو شروع کنیم ببینیم چقدر اثر داره و واقعا هم باید دید یعنی یقین که نمیزارن بکنیم ما اینم خودش یه ایراد دیگرش هست که باز می کنیم اگر بشه فقط نمی دونم از کجا شروع کنم چندتا مسئله رو قاط بزنیم و حالا چون از اینجا شروع شد اینکه ایراد یک اینکه آقا ما رو گروه نمی کنند من اگه 5 تا آدم مثل خودم رو میشناختم بهتر میشدم اگه چهارتا تکراری مثل خودم هم منش هم روش حالا ما که کاره ای نیستیم و فیلم هم زیاد میسازند یعنی میگم میل ندارند اینا که کار گروهی بشه میل ندارند که برنامه ای باشه برای افراد خاص و یک هدف مشخص طی بشه چه فرهنگی چه دینی که آقا از پله ی دو برویم پله ی سه اصلا همچین برنامه ای حالا نمیگم به خاطر بودجه اش و سودش و پولش اینطور شده ولی دیگه نیست برنامه ها و شده حمام زنونه اصلا هدف نداریم ما اونایی هم که مخ اند گزاشتیمش کنار این چه وضعیه؟ و معلومه چه کاره ایم ما اگه شما یک هدف فرهنگی اول بدانیم پله ی چندم ایستادیم و هدف بزاریم یه پله بریم بالا چند صد وبلاگ نویس که از پله ی بعدی خبر ندارند مساعدت میکنن و هم دل میشن میان وسط الان فقط باید با اجازه ی پلیس برنامه ی پنهانی که الان دیگه همون برنامه هم نیست اجرا بشه فقط زیر نظر یه عده اصلا درگیر نمیکنن جوان ها رو چرا چون میترسند چون زنانه میدونند چون هدف و گروه مردمی خودجوش وجود نداره دیگه و از هر تجمع گروه مردمی میترسند و نمیزارند رشد بکنه خودشونم میخورن و میخوابن و کار ندارند و دلسوز جوان ها و مردم نیستند دیگه در صورتیکه باید برای تک تک افراد جامعه برنامه داشت و پیشرفتشون داد الان من که وبلاگ نویس حرفه ای هستم و میشنیم پشت کیبورد همینطوری می نویسم از ذهن اصلا با بچه های مثل خودم طرف نیستم چرا چون زنانه است حمام ما و فضای ما چون به بهانه ی فساد و اینا نباید کار کرد خوب خوبه که پاستوریزه باشه ولی نه اینکه کاری کنیم که پیر بشن کاری کنیم که شیر دیگه مواد اصلی رو هم نداشته باشه و این دست ما نیست پیش میاد و قبول داریم ما باید هم حزب باشیم و حالا از راه دور هم که شده با این همه پرونده ی قضایی که از دزدان از قاتلان اینا به چه درد میخوره اینا باید رو باشه هم حزب باشیم باید مردم خود جوش باشند که میدونیم مثلا من در دوران راهنمایی مدرسه بودم یادم هست که قرآن ها رو یه پوششی در روی متن قرآن گزاشته بودن که بی وضو دست نزنیم خوب این خوبه یه کاری کرده اند الان دیگه همچین گروه هایی کارهای اندک حتی دیگه نمیکنند و جمع نمیشن براشون اهمیت نداره اوضاع هم خوب نیست چه جنگی چه اقتصادی چه مذهبی چه سیاسی و یه زمانی دنبال من بودن که چه کاره ام حالا من خودم باید برم دنبال شما بیام خوب نمیتونم شکست میخورم چرا چون پلیس فضا رو از من گرفته البته روی نوشته هام کار میشه نه که نمیشه و راضی ام و خوب میشناسند مارو ولی رشد بهمون نمیدن و خوشون هم گفتم فضا و برنامه ندارند برای پیشرفت یک قدم بالاتر جامعه در فلان زمینه اگه شما برنامه داشتین ما جوان های امروزی و پیرمردان فرداها یه کاری میکردیم سبقت میگرفتیم از شما بلکه شما میخوان پاستوریزه کنید که آشوب نباشه و میگین به ما بروبابا شکمتون پره والا جنگ تحمیلی و اقتصاد بدش اینطور نبود و بسیج میشدن مردم و جوان ها پرشور بودن راست هم میگن فضای زنونه باید اینطور باشه الان یه مسابقه ی فرهنگی بزارن بیشتر زن ها وارد میشن و دلشون میسوزه پس چه کنیم زن هام میخوان مردونه وارد شن مثل ما بعضی از مرد ها هم انتظار وارد شدن در صحنه به صورت زنانه دارن که درگیر نباشند لذا فضا هم بد فضایی است و دیگه فرصت اینکه ما خودی نشان بدهیم نیست خودمون رو نابود کردند و جوان رو محدود کردند که جیکش درنیاد به جای که زیر پروبالش رو بیگیرند پیشرفتش بدهند البته درست پیشرفت بدندا چون اول شیطان دلش برای من میسوزه و میاد تو میدون جلو با من نه خوبا و خوبا صعیف اند و گوشه نشین الان دیگه ارزش قائل نیستد برای یک وبلاگ نویس و یه همایش جمع نمی شند درست کنند و برنامه بریزند از اونطرف فتنه درست میشه با جوان ها کار کردن و تفریط میشه و جوان سرکشه اینم هست که باید پخته بشه ولی نخبگان رو همیشه خراب میکنن و از اونطرف فقط پاستوریزه بشه کار بسته دیگه ما اگه کمک میخوایم بکنیم نباید بریم دم در خونه ی یتیم باید بریم کمیته ی امداد و پول بندازیم تو صندوق در صورتیکه خدا می فرماید که ولی آن ها یتیم را بر سر سفره خود نمینشانند!!! یعنی دیگه قرار نیست یتیم بیاد و تو چه کار به مردم دیگه داری و فضا زنانه است و رابطه ندیم با مردم دیگه اصلا از دیگران احوال نپرسیم و پاستوریزه مثل خارج و غرب زندگی کنیم و فسادشم کمتره وخطرش چه میدونم شاید راستم میگی ولی نباید بدبین بود به خاطر چند نفر یعنی آقا در فضای زنانه همینه ها یعنی دوتا ایراد میبنن دیگه آقا قانون عوض میشه دیگه میترسه بیاد حرف بزنه دیگه از این راه نرو تا ابد و مام گفتیم ترس زن خوبه برای مردا بده.
حکمت 102 نهج البلاغه
روزگاری بر مردم خواهد آمد که محترم نشمارند جز سخن چین را و خوششان نیاید جز از بدکار هرزه و ناتوان نگردد جز عادل. در آن روزگار کمک به نیازمندان خسارت و پیوند با خویشاوندان منت گذاری و عبادت نوعی برتری طلبی بر مردم است در آن زمان حکومت با مشورت زنان و فرماندهی خردسالان و تدبیر خواجگان اداره می گردد.
