بسم الله الرحمن الرحیم

چرا ما وقتی یاد خدا باشیم فقط آدمیم و کارمون درسته؟!!! چرا وقتی بزرگان در فضامون باشن و مورد عنایتشون باشیم درست تصمیم میگیریم و انگار یه حیوانی هستیم که بدون یاد خدا شیاطین و نفس گنهکارمون مارو از درگه الهی خارج کرده و از آدمیت یعنی انقدر حساسیم و مورد حمله ی شیاطین و یا غفلت از خداییم؟؟لااقل اگر مثل من هستید اینطوری که میگم و خواهم گفت رو خودمون و یاد خدا کار کنیم و تمرین کنیم و بیشتر یاد خدا باشیم و بدانیم از کجا داریم میخوریم و کج میریم!! مساله ی معدن رو میگم که هر کس طوری فکر میکنه و به مساله نگاه میکنه اول بزار ماجرای خودم رو بگویم تا مساله باز بشه بعد بریم سراغ معدن آقا ما چند وقت پیش داشتیم درمورد تجسم اذکار که ذکرها رو یعنی نوشته های ذکر رو تجسم کنیم در ذهن و در دل بدون ریا بگیم مثل قرآن و اذان که طرف اذان میگه در تلوزیون و نوشته های ذکر اذان هم ما میبینیم بعد ما هم در ذهنمون نوشته های اذکار رو بیاریم که اثر داره داشتیم درمورد همین موضوعات بودم و تازه یا مدتی بود که حتی توی وبلاگ هم توضیحاتی چند هفته پیش دادم بعد تلوزویون روشن کردم اخبار 20:30 نگاه کنم اخبار یکی از خبرهاش این بود که یه نفر در سیل اخیر در شمال کشور حالا آذربایجان بود جایی کشته شده!!! و قبل از که اخبار پخش بشه خلاصه ش رو نشون میداد و یک دوچرخه سوار رو نشون داد که آب میبرتش و فیلم کشته شدن رو نشون داد بعد اخبار به صورت مفصل تر شروع شد آقا ما هم اولش برام تفاوتی نداشت که این خبر رو شنیدم بعد که اخبار شروع شد منم شروع کردم از همین روش ذکر لا اله الا الله رو گفتن و گفتم و تجسم میکردم نوشته ی لا اله الا الله رو خلاصه ی مطلب اخبار بعد از اینکه مشروحش رو گفت شروع شد و رسید به دوباره همین بچه که سوار دوچرخه بود و فیلمش رو گرفته بودن ولی اینبار گریه م گرفت همینطور که ذکر میگفتم چون اولش ذکر نمیگفتم در مشروح خبرها همینکه دیدمش دلم سوخت و آروم شدم که ببین دارم گریه م میکنم  تعجبم برد که اولش که اینطوری نبودم من حالا برای بچه هه دارم گریه میکنم؟!! بله در حاثه ی معدن اخیر هم همینطوره عده ای بی تفاوت هستند میگن به ما چه عده ای غربی پسندند میگن میخواستن چیز نشه اینا محکومن و بنده ی ما ان مرگشونم به درک و عده ای دیگر میگن ما قدرت داریم حالا چه طور زبان مردم و قوم و خویش و خانواده هاشون رو ببندیم باید الکی هم شده سیاه بپوشیم و همدردی کنیم که اینا مسولند بیشتر و عده ای دیگر میگن ما هم مسولیم باید برای جلب نظر مردم خودمون رو نشون بدیم و عده ای دیگر تاسف میخورن و به خودشون میگن اگر من جای این معدن کارها بودم یا بابام و دوستم بود بعد چی میشد؟!! و تاسف میخورن عده ای دیگر تاسف میخورن و میگن که حالا قضا و قدر بوده و اینا هم مثل بقیه ی افراد بازم دلیل میارن و دلیل خدایی میگن حالا خدا خواسته قسمت بوده انشا الله اون دنیا ولی باید نواقص امر حل بشه و مجرمان به جزای اعمال بدشون برسند و اینا هم دغدغه دارن ولی نه اشکی نه چیزی مثل بقیه ی افراد دلیل میارن در این جادثه ها و میگن خدا اون دنیا بهشون بده و خعلی دلسوز باشن میخوان مجازات کنن و به خانوادهه هاشون رسیدگی بشه و سر ختم هم میرن ولی عده ای دیگر یاد خدا هستن اینا دلیل برای خودشون نمیتراشن شاید و چیزی نمیگن فقط اشک میریزن و بعد از اشک آروم میشن و خدارو به یاد میارن که انا لله و انا الیه راجعون و کاری هم از دستشون بر نمیاد ولی تاسف و حزن دارن البته اشک داریم تا اشک آدمی که اشک میریزه از تمام وجود و اشک نشانه ی اخلاص هست که یادم رفت پست قبلی بگم بله اشک همینه دیگه تمام وجود و نیت آدم رو تغییر میده با زور که نمیشه اشک ریخت و باعث میشه آدم به کلی تغییر کنه و اگه کاری از دستش برمیاد میکنه و مصمم و قوی میشه!!!بعضی چیزا گفتنی نیست یه بیتی یادم هست که شاید دو بیت باشه ولی یه بیتش یادمه که شیخ جعفر مجتهدی میگفتن با این بیت گریه میکرده و تاثیر زیادی روش داشته (یادم ز وفای اشجع الناس آید/وز چشم ترم سوته ی الماس آید/گرآید به گیتی حسین دگری/هیهات برادری چو عباس آید) البته دو بیت شد وقتی داشتم مینوشتم یادم اومد! خلاصخ با یاد وقای حضرت اباالفضل (ع) گریه میکنه خوب خعلی معنی توش هست ولی گفتنی نیست که آب رو در دست بگیره و بریزه رو زمین بعضی ها میگن کجاش گریه داره؟؟ خوب نمیفهمیم ما معنای وفا رو از آدمیت بیرون اومدیم حیوان شدیم دلسنگ شدیم بالاترین وجه انسانیت که فرشته ها موندن توش رو ما حس نمیکنیم و بی تفاوت خود من رد میشه حالا بعضی ها گریه کرده اند و زبان حال میگن نگاه کنید از ضربه های شمشیری و نیزه که به حضرت وارد شد شاید بیشتر گریه میکرده شایدتم یقینا ولی ما درک نمکنیم و گفتنی هم نیست!!!که چطور حضرت اباالفضل(ع) یاد امام حسین(ع) و بچه هاشون بود که آبی که هیچ منعی نداشت و با تشنگی زیاد بر زمین ریخت با یاد تشنگی و لبان حضرت امام حسین(ع) حالا ما گناه میکنیم میگیم حسین حسین!!