حضرت نوح (ع)

خوب دارن اذان صبح میگن همین الان شروع شد خوبه یه وقفه داشته باشیم و بعد بخونم ولی دیشب هم سیر قلیونی داشتم و به خاطر کلیپا چیزی به ذهنم نرسید فقط دونکته بعضی مواقه که گریه ها با هم باشه هم هست مثلا من اینجا گریه میکنم دل شما از راه دور منقلب میشه که اینا استادید بلدن و قوی اند و از ناراحتی و مرض ما مثلا امام زمان ناراحت و مریض میشوند و از گناه ما غمناک میشن قبلانا ازاین چیزا هم توضیح میدادیم که دیگه کدر شدم و ارتباطم ملکوتی نیست وگرنه دل ها به هم وصله و یه موقعی هست که آدم دست خودش نیست همینطوری اشکش میریزه و دلیلشو هم شاید ندانه ولی یک نگاه رحمته دیگه نکته ی دگرم اینکه باید دلمون دریایی باشه یعنی خعلی به مسائل ریز درگیر نشیم در مسائل ریز و بزرگ باندیشیم و افق بالا حالا که گفتم دریا چون متن نوشتار زیادتر بشه و کوتاه درنیاد یاد نوح هم افتادم چند دقه پیش که نوح (ع) یه درس بزرگی که به ذهنم قبلانا خورد و شاید تو وبلاگم نوشتم چه در اقتصاد چه اجتماع و دین اینه که آقا نوح کشتی بزرگی ساخت و از قبل آماده کرد برای 40 سال بعد و ننشست و بگه که ای خدا تو مقلب القلوبی و تو ای خدا سرنوشت رو تغییر میدهی دیگه آقا ما کشتی نمیسازیم و خدایا خودت یه جوری ما رو نجات بده وقتی مصلحت خدا و امر خدا باشه کاهلی معنا نداره حالا اگه ما بودیم چه در اقتصاد اینا کارهای با دوام نمیکنیم برای ده سال بعد و مقام معظم رهبری این نکته رو گفتن چند هفته پیش که کار با دوامم بکنیم شاید ده سال دیگه نتیجه بدهد!!که خعلی مهمه که دولتا میخوان پربازده و یه مرتبه تحریم بره و ما یهو بدون هیچ زحمتی که نمیشه اینطوری که تو دین و اجتماع هم همینه باید کار کرد و فرمان خدا رو برد نه اینکه نشست که ای خدا خودت درست کن و به جای اینکه سیل  بیاد مثلا یه طور دیگه اینارو عذاب بده نه  نوح پیامبر تسلیم بود و خعلی سختی کشید