کفاره

داشتم به موضوعی فکر میکردم که نمی دونم بیانش خنده داره یا نیست نمی دونم جدی بگیریم یا نه نمی دونم فرشته ها و خدا راضی اند از گفتنش یا نه البته یه کم سمت سفاهته و نمیتونم بگم واقعیتیه خوب ما چرا روزه میگیریم؟ ائمه گفتن تا به یاد ققرا باشیم غریب به این مضامین از طرفی مهمان خداییم و کسی که میره میهمونی اسلام میگه باید یه چیزی آماده کنی بخوره طفلکه حتی اگه شده نمک و اینو هم بگم که قوانین احکام رساله همه برای خوشبختیه و قانون بد نداریم حتی قانون های کفاره لذت بخشه خوب حالا روزه خواری که نه بلکه روزه نگرفتن در ماه مبارک رمضان خوبه یا بده؟؟ چطور بده؟؟ شما ظاهرا و باطنن مفیده روزه نگیری اگرچه واجبه یعنی شما با روزه نگرفتنت باید کفاره بدی و همه هم در این ماه مبارک مهمانند چه کسی که روزه میگیره چه نمیگره لذا شما کفاره میدی و ظاهرا خوبه که کفاره بدی و هر روزی که روزه نگرفتی 60 نفر رو اگه غذا بدی مخصوصا فقرا بعد دنیا گلستان میشه میدونی اگه همه ی ما اینکارو بکنیم چه میشه؟ همه ی زندانی ها آزاد میشن اکثرا!!! حالا باطنی چطور؟ باطنی هم خوبه شما روزه نمیگیری حالا پول نداری کفاره بدی به جاش به جای هر روزش باید 60 روز روزه بگیری 60 ضربدر 60 میشه 3600 روز به عبارتی اگر اشتباه  نکرده باشم10 سال درسته؟ درست حساب کردیم یا نه؟؟ خدا عمرتم زیاد میکنه کفارتو بدی خوب مهمون خداییم دیگه چقدر خلیم که روزه میگیری بله باطنا هم خوبه برات به جای یه روز همیشه مهمون خدایی و مریض نمیشی و گناه نمیکنی اگر کفارتو بدی اگر قانون رو رعایت کنیم!! خ خخ البته من خل نیستم و خودم رو به گناه و اینا نمیزنم که کفاره بدما زرنگم! البته با روزه نگرفتن ما نافرمانی خدا کرده ایم و مستحق غذابیم ولی چیزی ازمون کم نمیشه مثلا اون دنیا ثوابامون رو نمیگیرن به خاطر روزه نگرفتن یا نماز نخواندن ولی باز نافرمانی کرده ایم!

البته جا داره یه داستان خعلی خعلی خعلی جالب رو دوباره براتون بگم از پیامبر(ص) و خنده دارم هست و نشان میده احکام خدا و اجکام رساله استثنا هم داره و ممکنه برای من و شما باهم فرق کنه در شرایط مختلف وگرنه اصل همونیه که مراجع میگن و خعلی نکته داره و داستان اینه که یه نفر میاد پیش وپیغمبر(ص) و میگه من کاری کرده ام که روزه ام باطل شده چه کنم؟ میفرمایند (قریب به این مضامین) که 60 تا اسیر رو آژاد کن میگه وثقم نمیرسه بعد میفرمایند 60 نفر رو غذا بده بعد مرده میگه در توانم نیست بعد میفرماید خوب بیا این مثلا میوه و یا غذا رو ببر بین فقرا تقسیم کن بعد مرده میگه تو این شهر کسی از من فقیرتر نیست یعد پیامبر(ص) لبخندی میزنه و می فرمایند که عیب نداره ببر خونه ی خودتون بده به زن و بچه هات