خوب ما سوره ی یس رو چیز کردیم حین نماز صبح و یه نکته رسیدم البته معلومه و عقلم قد نمیده زیاد در موردش تفکر کنیم.
لهم فیها فا کهه ولهم ما یدعون
این آیه رو بیشتر یه طور دیگری میخوندم ولی اینبار که از روی آیه خواندم تاکید کردم بر فیها یعنی تا نری تو بهشت خبری از استفاده از میوه و حوری و اینا نیست و انتظارشو مکش درسته بهشت ساخته شده برات ولی ممکنه نابود بشه وکنی دو دقه دیگر تا نرفتی توش اصلا گویا مال ما نیست!!! یعنی یه عملیات پیچیده ای داریم در محظر خدا قبل از بهشت رفتن مثلا همه مون باید از جهنم اول رد بشیم تا به بهشت برسیم و راهش از طریق جهنمه و میگفتن ولی کیفیتش فرق داره مثلا یکی ممکنه از راه زمین بره یکی مثل هواپیما از بالای جهنم رد شه و خعلی چیزی رو حس نکنه در قیامت بله حسابرسی خعلی سخته قبل از رفتن به بهشت و یوم الحساب البته بعضی عرفا مثلا جام میگیرن از حوریان و فرشتگان و مست میشن یا ممکنه غذای بهشتی بهشون برسه که فرق داره مساله ش ولی نباید انتظار داشت در دنیا گویا اصلا خدا میوه های دنیا رو حساب نمیکنه میگه تازه اونجا تو بهشت میفهمی میوه چیه و نباید دلبست به دنیاش و در (لهم ما یدعون) فیها وجود ندارد که میشود فهمید که بهشت در حال ساخته شدن است با اعمال ما در برزخ مثلا و هر چه بخواهیم حتی در دنیا دعای ما اثر دارد برای بهشتمان ولی دسترسی به میوه ها و حوریان انتظار نیست!
موفق باشید...