بسم الله الرحمن الرحیم
طُوبی لِمَنْ ذَکَرَ الْمَعادَ وَ عَمِلَ لِلْحِسابِ وَ قَنِعَ بِالْکَفافِ وَ رَضِیَ عَنِ اللّهِ. (1).
خوشا به حاحل کسی که به یاد معاد باشد و برای روز حساب ، کار کند و به اندازه روزی خود قناعت نماید و از خدا خشنود باشد.
(1). نهج البلاغه ، ح 41 ، ص 1108.
این روایت علی (ع) خعلی جالب هست که جالب هستا ولی باید تاسف بخورم که هیچکدومش رو ندارم شاید اگه یکی از این چهارتا رو داشته باشیم بقیه اش هم ساخته بشه یعنی نه اینطوریم که یاد معاد باشم خوب شما چطور شما یاد این هستی که معاد رخ بده و بمیریم و زنده بشیم؟؟ خوب اگر بخوایم زنده بشیم و تا ابد زندگانی کنیم خعلی دارم ارزون خودم رو میفروشم و خعلی تصمیات نمیگرفتم یعنی هم تصمیم هم میشه بحث کرد که خعلی اوقات ما اختلاس میکنیم و تصمیم هایی میگیریم که به نفعمون ظاهری است مثلا پول بدست بیاد به هر طریق این پوله خوبه ولی ممکنه آتش باشه حرام باشه اینارو روانشناسان نمیفهمند کسی که حرام میخوره روانشناس بیمار نمیدونتش تازه مخشم میزنه میگه چطوری بیشتر پول دربیاری و یادشم میده در مقالات فراوان هست البته وظیفه ی روانشناسم نیست و حتی حاکم شهر بلکه یه چیز شخصی است نه قانونی وقتی میگه خوشابه حالشون یعنی خودشون اینطورین نه که محدودیت و تحریم و زندانی باشند درست؟ کسی که دزد باشه و خرابکار تو زندانم اگه آدم نشده باشه و فرصت گیرش بیاد خرابکاریشو میکنه لذا اینا هست که جامعه رو خراب کرده و برکت و معنویت و درستکاری جامعه پایین آورده هیچ وقت روانشناس که الان قدرتشون از زمان جنگ تحمیلی و اول انقلاب چندین هزار برابر خــخ شده این حرفا رو نمیزنه به جامعه و مردم نمیگه و یاد نمیده که یاد مرگ و قیامت باشید بلکه میگه به مرگ فکر نکن اصلا! اینه که جامعه اصلاح نمیشه البته این دستورات شخصی هست ولی باید ذکر بشه اولا و دوما وقتی شحص درست بشه جامعه درست میشه ما در جمع حرفای خوبی میزنیم ولی مراقب خودمون نیستیم همه باید خوب باشن و اینو هی تکرار میکنیم و ایراد میگیریم از همه ولی خودمون هرکاری میکنیم! دکتری که روانشناسی خوانده اگر به دین اهمیت نده الان خودش یه بیمار روان شده که نمیدونه خودشم شاید! پس شرط اول رو که نداشتم با یه نگاه میفهمم که اصلا در زندگی یاد مرگ و قیامت نیستم دومیش میگه برای رز حساب کار کند خوب اینم ندارم وقتی میفرماید برای روز حساب کار کند یعنی هرکاری میبینه باید متوجه باشه که در پیشگاه الهی مسول و جوابگو باید باشه ما کارمندامون خیلی وقتا جوابگوی روسا نیستند و هردنبیل هست دیگه چه برسه واقعا در پیشگاه الهی ما یعنی باید هرکاری میکردیم و میکنیم باید یادمون باشه که جسابی است حالا کجا اینطوریه حالا روئسا هیچ اصلا بلکه آقا اصلا هر کاری خواستی بکن ای کارمند مثلا حالا تو روز حساب رو در نظر داری اگه داشتیم این همه فساد و اختلاس و اینا وقتی مدیر بانک داره میکنه دیگه حالا کارمند باید چه کنه؟! من نمیدونم مدیربانک ها در دام افتادن نمیدونم فساد راحت شده همش مدیر بانک و رئیس های بانک بعد از مدتی چیز میشن! پس شرط دوم اینه که ما هرجا وهرکاری و عملی و حرفی و اثری از خود میزاریم جلوی چشممون این باشه که خدا میپرسه یقه میگره کی واقعا انصافا در نطر داره؟؟ من که هر حرفی میزنم تو خونه اصلا هر کاری دلم خواست نمیشه هم اسیر کرد جاسوس و روانشناس بالای سر داشت باید خودمون درونمون آدم بشیم بدونیم که باید جوابگوی خدا باشیم باید دغدغه داشته باشیم داداش من که فردا من چی جواب بدم؟ خوب این اگر بدونیم اصلا مسیر زندگی عوض میشه جامعه اصلاح میشه خودمون اصلاج میشیم وگرنه هرکاری داریم میکنیم جلوی فساد و جنایت گرفته نمیشه شما نمیتونی دست ملت رو ببندی بگی دزدی نکن بلخره دزد راه خودش رو پیدا میکنه !شرط سوم رو هم ندارم که به اندازه ی روزی خودم قناعت کنم اتفاقا همش میگم که یه پولی گیرم بیاد و اینا یعنی اگه پیشنهاد پول بدن بهمون حاظریم جونمون رو هم بدیم اینجا قناعت مهمه که بکفاف باشه نه اینکه بکاف قناعت باشه یعنی آقا تلاشت رو بیشتر بکن برای روزی ولی راضی باش هرچی بدستت رسید یعنی قانع بودن مهمه نه مقدار پول زیاد باشه یا کم یعنی دیگه من قانعم که آقا به چیزی که رسیده و کسی که قانع هست هم شکر میکنه دیگه ولی کسی که حریص هست حالا تو ده تا خونه هم داری به هدفت نرسیدی میخای بکنی بیست این چه کاری است؟ چقدر مال میخوای جمع کنی اصلا بهره میبری؟ همینطور پول رو پول خوب آدم خفه میشه مرگ میاد نمیتونه استفاده کنه دغدغه ی دنیویش زیاد میشه فکرش خراب میشه هزارتا بیماریه دیگه بعدشم میافته سکته میکنه باید بره بیمارستان بستری!!و اما شرط چهارم هم که از خدا راضی باشیم اینو هم ندارم یعنی اصلا دوست نیستم با خدا و بیشتر گمش کرده ام وقتی راضی باشم از خدا اگه بیمار بشم عین لذنه در کنار خدا اگر دوست باشم با خدا عاشق خدا باشم اگه گرفتار شدم بیشتر یاد خدا میکنم بیشتر به سمت خدا میرم بیشتر با خدا حرف میزنم حالا چرا چیزای بد بگیم؟ چقدر دعا میخونیم؟ اگه دعا بخونیم بلاها دور میشه و مشکلات رفع میشه دیگه چقدر به سمت خدا میریم چقدر برای خدا کار میکنیم وقتی کسی از خدا راضی باشه چه خدا بهش در دنیا کم بده چه زیاد حسادت نداره کینه نداره عقده نداره تازه شکر خدا هم میکنه و وقتی راضی باشه از خدا مشکل با کسی نداره
البته این چهار شرط شروطی بود که باید کار کرد و همینطور الکی نمیشه مثلا بچه های کوچک ندارن باید ساخت و کار کرد و هم شروطی است که مادی نیست بیشتر حالا درسته اگر پول خرج کنیم در راه خدا ممکنه درست بشیم از همه جهت ولی ما در جامعه همینطور خرج هایی میکنیم که جامعه اصلاح بشه چقدر تلوزیون برنامه پیام بازرگانی فیلم همایش میزارن نمیدونم کار فرهنگی خرج میکنیم ولی اگر واقعا خودمون به حساب خودمون برسیم و اصلاح کنیم نیاز به پول نیست که بشه این شرایط ایجاد بشه و یعنی اصلا با پول و بزنامه و همایش نمیشه باید طرف خودش کار کنه خودش آدم بشه که این چهار شرط رو داشته باشه به طوریکه واقعا من شرایط رو نداشتم یعنی اصلا کسی نمیتونه این شرایط رو در من ایجاد کنه و کسی نمیتونه مگر یادم باندازه یعنی امام علی(ع) گفته خوش به حالش نگفته بیاید اینطوری بشید چون کار زیاد میخاد و سخته دیگه ولی نشون داد که ما آدم های قوی و خوبی نیستیم و وقتی این شرایط رو نداشته باشیم خودمون رو اصلاح نکرده ایم و جامعه هم اصلاح نشده یعنی شما در دوران جنگ میدیدیم این همه همایش و کارای فرهنگی نبود ولی مردم خودشون خودجوش عمل میکردن چون پای اعتقادات بودن الان صدبرابر اون موقع کار میشه بعد مشکل مالی هست که ما چرا فرهنگمون بالا نرفته خوب اون موقع چهارتا جوان خودش همایش درست میکردن کار ها هم رنگ خدایی داشت الان چرا اینطوری نیست؟؟ چون شخصا درست نیست الان گروه ها حرفای خوب خوب میزنن اونایی که همایش میزارن و قدرت دارن قوی تر شده اند ولی اینجا خود مردم اند که دارن از خدا توسط ماهواره و مجازی و اینا جوان ها دارن کج میرن روح ایمان در دل ها نیست قبلا اگر جوانی نماز نمیخواند قبح داشت اصلا مردم افراطی باهاشون برخورد میشد که بدم هست ولی الان این همه دستگاه ها قوی شدن که جرم نشه و اینا ولی جامعه ایمانی نیست!