بسم الله الرحمن الرحیم
سلام ما رهبرمون رو تهدید میکنن و رهبری شب عاشورا با آرامش کامل در مجلس اباعبدالله حاظر میشن و متوجه نیستن رهبری همیشه در خط مقدم جنگ حظور دارند و همیشه در حال جنگیدن و دوست و آشنا نداره همیشه فضا فضای خط مقدمه من خودم وبلاگ مینوشتم در ایام نوجوانی گاهی بود که دوست رو از دشمن نمیشد تشخیص داد و هر لحظه ممکن بود بریزن رو سرت و بکشنت و فقط یه جا این فضا رو حس کردم در نوجوانی وقتی که یه بازی کامپیوتری بود دو سه نفر بودیم توی یک دشت کنار هم اصلا نمیدونستی کجا بری کجاست دشمن اگر رفیقات پیشت نبودن سنگین تر بود اصلا نمیدونستی دشمن کجاست و باید چی کار کرد هر لحظه ممکن بود یه نفر بهت حمله کنه یا یک گروه و دوست و دشمنت رو تشخیص نمیدادی و دشمنی پیدا نمیکردی بهش حمله کنی باید فقط تو دشتی که خانه ها بودن میگشتی شایدم اصلا دشمنی در کار نبود یادم نیست ولی یه اسلحه تو دستت بود که الان من دارم چه غلطی میکنم کجا برم کو دشمن اصلا فضای روانی بازی طوری بود که یه زمین وسیع بود و تفنگی در دست داشتی و نقشه رو نداشتی و نمیدونستی دشمن کجاست یا شاید دشمنی در کار نبود و این روانی ترت میکرد!!!فصا مثل جنگ در سوریه بود و با داعش!! از اون موقع بود که در نوجوانی تصمیم گرفتم تو خانه مهربان باشم و آدم ها و مامورها رو جذب کنم وگرنه نابود میشم و گرگ ها منو میخورن تا اینکه فضا آروم شد و نوحه میخوندم و دیگه بهم مشکوک نشدن ولی رهبری همیشه در این فضای جنگ بوده از کجا معلوم خیانت نکنه کسی از کجا معلوم محل خوابشون امن باشه همیشه با این همه دشمن که از دوست نمیشه جداشون کرد روبرو بودن من یه مدت اندکی اینطور بودم داشتم دیوانه میشدم ولی رهبری علاوه بر آمریکا در داخل هم کلی دشمن دارند!! و ما موقعی رهبری رو میشناسیم که بفهمیم چقدر تنهاست و مظلوم و یاری نداره الان فکر میکنیم ملت همه یاورشند ولی نمیفهمیم تنهاییشونو!!
