رووش فیلمسازی فرق میکنه خوب البته بگم که یه مسئله ای پیدا شد که درمورد دوران کودکیم و سریال هایی که میساختند فکر کردم و دیدم نخبگان و حالا کارشناسان فیلمسازی باشند کارشناسان روانپزشک هر کی بودند براشون اهمیت داشت جامعه و درسته قدرت داشتند در اینکارا زیر نظر اسلام و بزرگان ولی دلسوز بودند در فیلم ساختن ولی الان مشاهده می کنیم بیشتر بازیگران رو بر اساس مدل واقعی می سازند ولی اون موقع مدل ایده آل و واقعی هم شاید مدنظر بوده و یعنی روانپزشکان در یه فیلم که ساخته میشد میزگرد میشدبین خودشون و اصلا فیلم ها روی مردم موثر بود و همه میدیدند و تعریف می کردند و واقعا زندگی انسان رو عوض میکرد ولی الان تصرف بزرگان کمتر شده و جوان ها به میدان آمده اند و صرف نمیکنه برای بزرگان که خودشون رو درگیر کنند و فقط روی خط مشی فکری ناخودگاه بیشتر کار میشه نه روی سبک زندگی چون مردم سبک زندگیشون بیشتر روی فیلمهای ماهواره ای و ماهواره کار رو مختل کرده درست ولی بهانه ی خوبی نیست که میزگرد روانپزشکانی که در جامعه و فیلم سازی تشکیل میشده تا زندگی مردم رو بررسی کنند کار نشه دیگه و جلسات برای هدف های بلندتر و کوتاه تر نباشه و یه نوع سردرگمی باشه که هدف آینده چیه بالاخره هر جامعه ای هدفی داره تا 10 سال دیگه که باید از نظر فرهتگی برسه بهش و کار بشه ولی الان مشخص نیست الان دیگه بیشتر روی مدل واقعی کار می کنند تا ساخت سبک ایده آل و مدل واقعی که واکسینه شده و قوی هست و در برابر دشمن غرب می ایسته این خوبه ولی شاید توی خونه به پدرش احترام نمیزاره و زنش رو دوست نداره و بدرفتاره ولی دلیل نمیشه واقعیت رو همیشه رواج داد بر حسب اینکه قوی هست و مگه پیامبریم ما!!! و این یه نوع گول زدن حساب میشه و فریب افکار درسته استفاده بازیگران از مدل واقعی تاثیر بیشتری داره تا مدل خیالی ای که حرفش با گفتارش و عملش نمیخونه با هم و هم به بازیگر نمیخونه حالا هرچه قدر هم روانشناسیش قوی باشه فیلم نمیگره و در سر سفره ی مردم باقی نمیمونه تا مدل واقعی یا حتی مدلی که از روی زندگی خود بازیگر ساخته شده برای قوی تر کردن خودش و بالا رفتنش و پیشرفت خود بازیگر خوب این نوع هم هست ولی دلیل نمیشه همه بی ایراد نیستند و هدف باید جمع کردن سبک ها باشه و دکترین که دوباره جمع بشوند و سبک های جامعه رو تغییر بدن حالا مثال می زنیم که مثلا در یه فیلم 10 سال پیش یه نفر که یه نفر رو میکشت سبک زندگی طوری بود که دنیا به آخر رسیده تا مگر قاتل رو بیابیم ولی الان سبک زندگی ما اینطوری نیست ولی میشه عوضش کرد ما که غربگرا نیستیم...
چند تا مثال هم بزنیم که میشه روش کار کرد الان غرب نگری شده آفت و گفتیم ما زن با مرد نمیشه یکسان پیاده کرد فرهنگش رو هرچه قدر تواضع برای یه مرد خوبه تکبر هم برای زن خوبه که دل نده به مرد خوشکل وخوشتیپ و حدیث حضرت علی(ع) الان دعواست سر مسجد سر باشگاه ورزشی به طوری که معلوم نیست خوبه یا نه و حتی کسانیکه پشت پرده و ماموران گمنام هم سردرگمند که چه سیستمی و برنامه ای باید در مسجد پیاده کرد و چه قشری بیان الان عمومی نیست چون فرهنگ نساختیم و برای خودشون قانون درست کردند که جوان مسجد نمیاد مگر با شکست عشقی بخوره و برای کار خاص درصورتیکه برای مرد نه زن ها باید فرهنگ بسازیم که برای کوچکترین کارها پاش باز بشه مسجد حتی دکتر ویزیت کنه در مسجد و پاشون باز بشه این فرهنگ غلط ما باعث شده من مسجد نرم چون قشر خاصی میان مسجد حالا ما میگیم باید 20 تا فیلم سریال رو میگیما وگرنه فیلم سینمایی من و شمام میتونیم بسازیم کلا سریال ها رو گفتیم خلاصه 20 تا سریال برای مردها فرهنگ سازی کنند اصلا دید مسولان به مسجد عوض میشه به باشگاه بدنسازی عوض میشه الان من میترسم برم باشگاه بدن سازی چون فکر میکنم فکر غلطی توی ذهنمه که این باشگاه برای افراد خاصیه و دید زنانگی دارم و زن های مسول هم دیدشون به ما خرابه باید بت بشکنیم که مرد ها بیان ورزش کنن با خیال راحت این بت شکستن هم روی فرهنگ تاثیر داره و دید زن های مسول رو هم عوض میکنه حالا زنا نیان تو خیابون بشینن همین فیلمای ورزش ما رو ببینن بسشونه! ! !
