وَاصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ ۖ وَلَا تَعْدُ عَیْنَاکَ عَنْهُمْ تُرِیدُ زِینَةَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۖ وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَکَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا
با کسانی که صبح و شام پروردگارشان را می‌خوانند در حالی که همواره خشنودی او را می‌طلبند خود را شکیبا دار، و در طلب زینت زندگی دنیا دیدگانت [از توجه] به آنان [به سوی ثروتمندان] برنگردد، و از کسی که دلش را [به سبب کفر و طغیانش] از یاد خود غافل کرده‌ایم و از خواسته‌های نامشروعش پیروی کرده و کارش زیاده‌روی است، اطاعت مکن. (۲۸)
سلام خدایا من فکر میکردم باید برم جلو و با همه دوست شم و به راه تو بیارم در حالیکه میبینم تو میگی اولا دور کسانیکه از یاد تو غافلند رو خط بکشم و دوما خودمم در خطرم و باید مراقبت کنم که توجه کنم و حواسم به اهل خدا باشه که نماز میخونند و ذکر میگن و رو به تو دارند خدا وگرنه اگر در دلم دنبال اهل خدا نباشم رو به مادیات میارم و پول و طلا و حتی باید از این مردمی که از کسانیکه تو خودت اونها رو از یاد خودت ای خدا غافل کردی پیروی نکنم و خدایا تو خودت غافلشون کرده ای از یاد خودت حالا چرا من دلم براشون بسوزه و به سمتشون بروم؟!!! و خودم رو هلاک گردانم بلکه باید خودمو نجات بدم و فرار کنم و اصلا میلی به رفتن به خونه ی کسانیکه پولدارند و از یاد تو غافلند نداشته باشم که در گرداب دنیا غرق خواهم شد و وظیفه من نیست که مردم نماز نخوان رو نمازخوان کنم بلکه باید خودمو نجات بدم و ازشون فرار کنم!!! و باید چشم از کسانیکه دنبال تواند خدا و ذکر میگن شب و روز بر ندارم و متوجه به اونها باشم نه متوجه به کسانیکه یاد تو نیستند و اگر قهرمان و الگوی من یک بی دین که از یادت غافله باشه منم دنبال زر و زینت دنیا میرم و غرق میشم لذا باید ازشون فاصله بگیرم و بیخیالشون باشم و براشون کار نکنم و متوجه باشم به کسانیکه یاد تواند شب و روز!!! خدایا من فکر میکردم وظیفه منه که کسانیکه از تو غافلند رو هدایت کنم ولی حالا میبینم باید ازشون فرار کنم که خودم غرق نشم!!