بسم الله الرحمن الرحیم

خیلی اوقاته که بزرگان دین در چشم ما کوچکند مثلا ما اگه امام زمان عج رو ببینیم به عنوان امام و سرورمون و آقامون یه امر کوچکش رو هم قبول نمیکنیم چون معرفت و لیاقت نداریم ایشان خودش رو نشان نمیدهد وگرنه همینکه اینجا صحبت آقا شد ایشان میتونه تصرفی کنه خودش رو در دل و ذهن من و شما نشان بده حتی بله میشه لذا مثلا نترسیدا ولی احضار روح بزرگان دین همش روشش مهم نی شما عکس صورتشون رو هم در ذهن حتی موقه نماز داشته باشی کافیه منتهی معرفت بهش نداری و خدارو و دین رو مسخره گرفتیم لذا باهامون اون عکسشون که در ذهنمون هست و یه خطی و اون نشانه ای که ازشون داریم در ذهن باهامون صحبت نمیکنه لذا مثلا رهبر عظیم الشان شک نکنید از دور با آقا امام زمان عج در ارتباطه و دلی و ذهنی نه اینکه خدمت هم برسن از نزدیک پس میشه این ارتباط هارو داشت ولی اگر گناه کنیم خدایی نکرده دل کثیف میشه پس انتظاری نیست یه شبه با امام علی علیه السلام خودمونی بشیم بلکه باید یک عمر راه طی کرد و مراقبت کرد و اشک ریخت و دوستشون داشت این اشک مهمه شما اشک که میریزی سفر میکنی به عالمی که خودتم خبر نداری و دوستی و عشق هم مهمه که نمیشه خدارو گول زد باید از جان مایه بزاریم!!

بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم

در نظر داشتن یه نوع نیته خودش مثلا کسانی که زرنگن برای اهدافشون نیت و چیزی در نظر دارن حتی اهداف ساده که مثلا در آینده میخاد رخ بده ما که خبر نداریم پس نیت میکنیم و در نظر میگیریم مشکلمون رو حتی مشکل ساده که راحت برسم خونه ای خدا پس دو تا قل هو الله احد میخونم تا کارم رو ساده کنی و اتفاق بدی نیفته این خودش زرنگیه و هر چه عقل بالاتر باشه نیت مخلصانه تر و زیباتر میشه و بالاتر میره پس باید در ذهن در نظر داشت مشکل رو و با خدا دوست شد حالا شما در نماز چی رو در نظر میگیری میبینی طوریه که آیت الله بهجت ره زار میزد گریه میکرد خوب دیگه ما نمیفهمیم و باید نیت الهی باشه در نماز و عبادت یعنی ریا نشه یعنی برای خدا خواند و اهداف پوچ یا برای مردم نماز نخواند یا جاسوسان این خیلی خیلی بد میشه برامون اگر توجه نکنیم به خدا و رسول خدا یا ولی خدا علیهم السلام!!! حالا ما ارتباطمون با رسول الله (ص) قوی نیستش ولی چند وقت پیش داشتن آیت الله جوادی آملی حفظه الله چیزی میگفتن که پیامبر یکی رو صدا میزنه بعد طرف داشته نماز میخوانده نمازش رو قطع نمیکنه بعد از نماز خدمت پیامبر میرسه ایشان میفرماید چرا وقتی صدات زدم نیومدی طرف میگه اخه داشتم نماز میخواندم گفتم قطع نکنم نماز رو بعد پیامبر ص میفرماید مگر نشنیدی خدا در قرآن میفرماید هر موقعی که پیامبر شمارو خواند فورا اجابت کنید بله باید قطع میکرد نماز رو  اگر نماز واجب هست فوقش بعدا میخواند پس ما نتیجه میگیریم در نماز باید طوری بخونیم که پیش اولیا دین و بزرگان باشیم و چیزی بگیریم اگر خواستن بدن!

بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم

همه چیز با توجه الهی و دعا درست و حله چون میدونید من تو ویسگون هستم و جدیدا مطالب وبلاگ رو اونجا میزارم بعد یه موقعی هست شما کلا اصلا برای کی کار میکنی برای خدا؟؟ یه موقه ای هست شما برای یک آیت اللهی نماز خوندید چون میدونید که خود نماز مثلا از پرستاری کردن خیلی ثوابش کمتره و اینو از یه جمله ای از آیت الله طباطبایی ره فهمیدم که میگفتن من حاظرم ثواب کل نماز شب هامو با پرستاری کردن یک شب از بیماری عوض کنم بله یه همچین جمله ای رو هفته ی پیش خواندم که طرف نمیتونه دسشویی بره و مراقبتم میخاد ببین چه ثوابی داره حالا داشتم میگفتم مثلا من برای یک بزرگواری نماز میخونم اصلا اون احتیاج نداره ولی توجه میکنه ینی ثوابش هیچه براش ولی همین نماز باعث ترقی میشه نه خود ثوابش باعث ترقی خلاصه اون بزرگوار که از دنیا رفته یا شهید شده تصمیم میگیره در بهشت اعلا پیگیر کار من باشه که دو رکعت هدیه کردم نمازی رو بعد این عکسایی که هر روز من میگیرم میزارم ویسگون قراره که امروز ایشون تماشاش کنه در بهشت لذا خدا منو ممکنه دوست نداشته باشه ولی به بزرگی اون مجتهد چون قراره عکس من دستش بیافته ببینتش دربهشت خوب عکس خوبی درمیاد منم پیشرفت میکنم حالا این مثال کوچکی بود بلکه شما اگر دعا کنیم هم رو به یاد هم باشیم پیروزیم بلکه دلشون خونه بزرگان دین و احوالشون بد شده اذیت شدن ممکنه دعا نکنن مورد رحمت خدا نباشیم پس باید خودمون رو نشون بدیم و لبخندی و رضایتشون رو کسب کنیم تا دعامون کنن به همین سادگی!!

بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی اوقاته که بعضیا یه سری هنجار و قانونایی برای کنترل تیم دانش آموز و اداره ی مخصوصا جوان ها دارن یعنی اصول کار اینه که تماشاگر باید مثلا لیدر داشته باشه خوب اینا خط میدن به تماشاگر لیدرها و جوانان و یه سری حکمفرمایی هایی هم دارن مثلا میگن توی اروپا تیم ها پزشک مخصوص برای مثلا هر فرد دارن و ما هم باید یه سری کارها رو بکنیم یه سری کارهای تشریفاتی نمایشی برای کنترل افراد یعنی اعتقاد داره که بازیکن باید دو پا شوت بکشه اگر بکشیش هم میگه برو روی پای چپ کار کن وگرنه رات نمیدم حالا من از دستگاه هایی که وسواس دارن و سخت میگیرن به جوان ها شناختی ندارم ولی بعضیا یه اصولات فنی دارن که باید رعایت بشه و یه سری وسواسیت ها ما میگیم نه که باید بیخیال بود نه که باید گیر داد به جوان روش فشار روانی آورد بلکه باید آزاد باشه خودش تصمیم بگیره مثلا کسی که نماز میخونه سر خم نمیکنه سجده کنه بر هیچ احدالناسی این دیگه نباید نگران این باشی که بره آدم بکشه و سخت بهش بگیری و مراقب ویژه و تحت مراقبت شدید قرارش بدی چون نماز خونه ولی تو خارج افراد بلانسبت حیوان اند اصول و سبک خداشناسی و بندگی و زندگی رو نمیدونن و تعریف درستی از زندگانی ندارن که هدف چیه این ها باید مامور بزاری مراقبتم بشن زندان هاشون و مراکز روانیشونم پره در خارج ولی ما دین داریم که آزاد باشیم تفکر کنیم اگه خوبی میکنیم نمایشی نباشه بلکه از ته قلب و برای رضای خدا باشه تا موفق شویم!

بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم

خوب روضه ی حضرت قمربنی هاشم شد من توجه کردم دیدم اصلا در ذهنم این نبود که با چه وضعی حضرت به شهادت رسید اصلا امام حسین علیه السلام تصورشم نمیتونست بکنه خاری به پای حضرت بره با چه وضعی دیدش که دست در بدن نداره و بر فرق مبارکش عمود آهن اینطوری بوده یعنی وقتی دستور میدن که یا عباس علیه السلام برو آب بیار تکه تکه شدنش در نظر حضرت نمیتوانست باشه پس حضرت غافلگیر شد موقه شهادتش و کمرش انگار شکست نه اینکه بگیم بله همه شهید میشن پس باید تحمل میکرد امام حسین علیه السلام بلکه ببین چه وضعی بوده بیشتر بگم اینکه شیخ جعفر مجتهدی با یه شعری خیلی گریه میکرده اینکه ( یادم ز وفای اشجع الناس آید/ وز چشم ترم سوته الماس آید/ گر آید به گیتی حسین دگری/ هیهات برادری چو عباس آید) من همیشه فکر میکردم روضه ی وفای حضرت که ایشون گریه میکرده لب فراته که آب نخورد و شرمنده میشدم فقط که بله هیشکس نمیتونه اینکارو کنه که آب نخوره لب فرات ولی حالا که پست قبلی رو نوشتم فهمیدم وفا جاییه که حضرت دست راست بریده میشه و به دست چپشون میدن و دست چپ بریده میشه و به دهان میگیرن تا اینکه مشک پاره میشه چه یلی پهلوانی غیرتی و همش وفا لب فرات نیست که آب نخوردو یادم رفته بود که چه حماسه ای اون موقه رخ داده که تاریخ تکرار دیگه نمیشه در حق کسی با چنین وفایی یه موضوعم شوق شهادت حضرت عباس علیه السلام هست که انگار خودش رو نشون امام حسین میداد تا بره بجنگه دمار از روزگار یزیدیان دربیاره ولی تنها امید امام حسین علیه السلام و اهل خیمه ها  بود اگه آب میخورد و برای آب شهید بود اصلا نعوذبالله شهادت محسوب نمیشدگرچه آب اونموقه حکم جان داره در تشنگی شدید اصحاب و یاران و زن و کودکان و یزیدیان انقدر زورشون اومده بود که حتی مسخره نکردن که بیا هرچی میخای آب ببر ما که میخایم همتون رو شهید کنیم بلکه واقعا ترسیده بودن از ابالفضل العباس که توان بگیره با کمی آب و همشون رو به درک واصل کنه و این ترس رو حتی بعد از شهادت حضرت داشتن چون یه بار حضرت پیش از آب آوردن یه زهر چشم نشون داد و به سمتشون حمله کرد که لشکر یزیدیان از هم پاشید لذا خود ابالفضل آماده ی شهادت بود که بره بجنگه ولی نمیدونم چه حالی داشت زمانیکه امام حسین گفت سفیر من باش و بچه هام و نجنگ و آب بیار!!