بسم الله الرحمن الرحیم

یه مشکلی که همه دارن و منم دارم در شرک به خدا تمرکز فکری است یعنی ما نماز میخونیم ولی خدایی نیستیم برای عرفا که همش خدا رو میبینن و مثل ما برای امور دنیا و رسیدن به زن و بت و لذت های نابجا برای خدا شریک قرار نمیدن خدا رو حس میکنن چه در نماز بلکه همیشه ولی ما میگیم لا اله الا الله خوب اینجا شما و من نمیتونیم حس یه عارف رو بگیریم یعنی یه  حس کاملا الهی و درونی است که ممکنه هم تزریق بشه کرد ولی ما میگیم لا اله الا الله در صورتیکه حتی فکرمون به امور دنیا است چه برسه الهی باشه یعنی مثلا در نماز یا موقع ذکر بلخره کسی که خدایی است هیچ فکر غیر الهی نداره دوما حسش درونی است یعنی خدا رو حس میکنه این احساس و دیدار خدا در هرکس تفاوت داره باید مراحل طی بشه ما که بچه نیستیم که هرچی دیگران بگن بگیم بلکه باید درونمون و فکرمون رو درست کنیم بلکه با تمرین هم نمیشه یعنی باید خدایی بود گناه حتی نقش داره شرک به خدا نقش داره شما و من نمیتونیم یه برداشت داشته باشیم از خدا بلکه اصلا خدایی نیستیم یعنی نمیشه کپی کرد حس یه عارف رو بلکه ذکر یکی است حرف توی نماز یکی است که ما میگیم ولی هرکس یه پله ایستاده خیلی مزرعه ی وسیعی است که میشه نماز معراج مومن یعنی هرگوشه ای میشه خودمون بریم دست خودمون هست که فکرمون کجاست که بریم و هم دست خودمون نیست که باید خدا ببره و خدا رو ببنیم لذا جنگه هرکس شیطانی داره شما نمیتونی از دست شیاطین به سادگی پناه ببری و فکرت رو کنترل کنی گرچه در نماز خواندن اولین کلمه بعد از الله اکبر میشه اعوذ بالله من الشیطان الرجیم گفت که اگر واقعا پتاه ببریم شیاطین دور میشن!!!ما هرچند تمرین بخوایم بکنیم خیلی تمرین خوبی اگر باشه به هیچی فکر نمیکنیم ولی الان میریم به سمتی به جایی تا مدت ها فکرمون مشغول به دنیا است و خودمون هم نمیدونیم یعنی برده اند مارو و خبر نداریم گفتیم اگر تمرین هم بخوایم بکنیم اینه که به هیچی فکر نکنیم و وقتی خدایی نباشیم چه!!! لذا پیامبر (ص) فرمود من شیطان خودم رو مسلمان کردم یعنی ما الان در خدمت شیاطین هستیم در دنیا مگر اینکه ذکر بگیم و نماز بخونیم که همونجا هم فکرمون صدتا جای دیگری میبرند اینا و وصل نیستیم حتی اگر در مسجد هم بریم درونمون رو باید الهی میکرده ایم باید قبلش کار میکردیم الهی میبودیم تا برسیم به خدا وگرنه میگن سلمان (ره) از طریق ذکر لا اله الا الله سلمان شده حالا چرا ما نمیشیم هرچی ذکر بگیم خوب دیگه اینجا معلومه که ما وصل نیستیم ما فکرمون رو هم بتونیم الهی کنیم خیلی کار بزرگی کرده ایم و من میشینم قلیون میکشم ذکر میگم ولی خدا خواسته است که موقعی که حواسم نیست یا فکرم جای دیگری میره همش سرفه میکنم و گلوم میخواره بعد متوجه که میشم میبینم یاد خدا نیستم و به ذکر که میگم وصل نیستم و به چیز دیگری فکر میکنم همش ولی ذکرم چیز دیگست!!! اینطوری فهمیدم که باید این مطلب رو گوش زد کنم وگرنه اونقدر برده اند منو که خودمم نمیدونستم سرفه که کردم که فهمیدم!!! پس باید بشینیم و قرآن بخونیم خیلی بیشتر!!