بسم الله الرحمن الرحیم

سلام امشب تلوزیون روشن کردم یه خورده آخرای فیلم چ دیدم از شبکه یک و تموم شد زدم شبکه نسیم و یه فیلم پخش میکنه در محرم اونم باز آخراش رسیدم و بعد یه برنامه در ایام محرم داره بنام با حسین حرف بزن که چند سالیه نشون میده خعلی جالب بود و دیدم این مهمانان بزرگوار چقدر با امام حسین در ارتباطن و با آقا حرف میزنن و دوستش دارن و ناراحت شدم که چقدر دورم و خعلی وقته یه صحبت طولانی با امام حسین نکردم شاید یکی دو جمله کوتاه فقط ازش خواسته باشم اونم یادم نمیاد درصورتیکه قبلا زیاد گفتم در فیلمام از آقا کمک بخوایم ولی دلیلش رو که بررسی میکنم میبینم همش غفلته که از آقا دور شدم غفلت میتونه فراموشی باشه گاهی میتونه دنیا زدگی باشه میتونه گناه باشه میتونه دوری باشه و مشغولیت به چیزای دیگه خب من گرفتاری خاصی هم نداشتم و خداروشکر خوش بودم و درد و غمی نداشتم ولی غفلت میتونه دوری باشه اصلا و من خیلی پرت و دور شدم درصورتیکه گناه کاران حرفه ای هم با امام حسین صحبت میکنن ولی من غفلت باعث شد درد دلامو و حرفامو با آقا نزنم و اشک که کلا نداشتم و دور شدم و حالا میفهمم از رحمت خدا دور موندم و مشغول شدم به پوچی و دنیا و انگار حرفی هم برای گفتن نداشتم و فکر کردم من پیش آقا جای خوبی دارم و آقا از دستم راضیه ولی نوکری نکردم و انصافا آقا هوامو داشت ولی رفتم دنبال نخود سیاه ولی دیدم مردم چقدر با آقا حرف میزنن و انگار جلوی چشمشونه و کوچکترین و بزرگترین گرفتاری و درداشون رو با آقا میگن و دلتنگ حرمشند ولی من دلم تنگ نمیشه برم کربلا چون خیلی دورم ‌و بی احساس شدم و اشک ندارم و گناهانم سد راهم شده خدا بیامرزتم!!