بسم الله الرحمن الرحیم
چهارشنبه, ۲۳ دی ۱۳۹۴، ۰۹:۰۵ ق.ظ |
محمد علی رضائیان جهرمی
|
۰ نظر
این سؤال بنده سؤالی مذهبی نیست و سؤالیست علمی و در مورد منی آقایان و بانوان است ولی خب ؛ به هر حال از شما می پرسم و منتظر جوابتان هستم سؤال بنده این است که آیا اولا ما که آخرش هم درست نفهمیدیم که زن ها منی دارند یا نه اگر ندارند(که فکر نمی کنم این گونه باشد) که هیچ ، ولی اگر منی دارند و از بدنشان خارج می شود پس چگونه است که می گویند که منی مرد باید با منی زن در داخل رحم مخلوط شوند اگر منی زن خارج می شود پس منی مرد در رحم با چه چیزی مخلوط می شود حقیقتش بنده که گیج شدم خواهش می کنم در این مورد توضیح دهید.با تشکر از زحمات شما.
پاسخ:
پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباطتان با این مرکز
این سؤال شما را باید متخصص آناتومی و فیزیولوژی انسان، توضیح دهد؛ اما به هر حال در پاسخ به سؤال شما مطالبی را در قالب نکات زیر تقدیم می داریم:
1. اصولاً ساختار منی در مردان با زنان متفاوت می باشد البته باید توجه داشت که آن چیزی که از مردان به عنوان مایع منی از آلت تناسلی آنان خارج می شود در زنان به همان گونه وجود ندارد، تنها به برخی از ترشحاتی که از مهبل زنان خارج می شود در شرایطی به آن منی گفته می شود و آن تنها به این جهت می باشد که زنان در این حالت از لحاظ فقهی و شرعی حکم مردان را پیدا می کنند یعنی این که مثل مردان به هنگام خروج این گونه ترشحات، جنب محسوب می شوند و باید غسل کنند و همین طور آن ترشحات نجس بوده و باید از آنها اجتناب ورزند. البته حصول جنابت تنها منحصر در خروج منی نیست بلکه، همانطور که در شرع مقدس آمده است با آمیزش جنسی و دخول آلت تناسلی مرد در مهبل زن حتی اگر منی خارج نگردد، جنابت برای زن و مرد تحقق پیدا می کند.
2. منى در جنس مرد، به مایع غلیظى گفته مىشود که در غدد تناسلى بدن تولید می شود و از مجرای آلت تناسلی، به وسیله نزدیکى(آمیزش جنسی) یا احتلام(خارج شدن منی در خواب) و یا استمنا(انسان با خود یا دیگرى کارى کند که از او منى بیرون آید) بیرون مىآید. خروج منى در مرد، داراى سه نشانه زیر است:
1- همراه با شهوت است. 2- با جستن بیرون مىآید. 3- بدن پس از آن سست مىشود. اگر هیچ یک از این نشانههاى سه گانه و یا یکى از آنها در آن نبود، حکم به منى نمىشود؛ مگر آن که از راه دیگرى یقین به منى بودن آن پیدا شود.
3. منی در بدن جنس مذکر و مرد، دارای مقدار زیادی اسپرم می باشد. منی علاوه بر اسپرم حاوی اسید سیتریک، آمینو اسید های آزاد، فسفریل کولین، آنزیم، پروستاگلاندین، پتاسیم و روی و مواد پروتئینی دیگر است.
4. منی در بدن زن، اصطلاحاً به ترشحاتی گفته می شود که در هنگام اوج لذت جنسی(ارگاسم) از مهبل زن خارج می شود، همین که با شهوت بیرون بیاید حکم منی را پیدا می کند و دیگر لازم نیست مثل منی مردان با جستن بیرون بیاید و یا بدن بعد از خروج آن سست گردد. اگر در زنی این حالت پدیدار گردد، ترشحاتی که از او در این هنگام خارج می شود حکم منی را پیدا می کند و زن در این حالت جنب می شود و ترشحاتش در این هنگام نجس بوده و باید از آن اجتناب کند. بقیه ترشحاتی که در غیر از این حالت(اوج لذت جنسی) از مهبل زنان خارج می شود اگر آغشته به چیز نجس دیگری نباشد، پاک است و موجب جنابت نمی گردد.
5. این را بدانید که منی مردان دارای مقادیر زیادی اسپرم برای باروری و تولید مثل می باشد که روزانه چند صد میلیون از آن در بیضه ها تولید می شود و در هنگام انعقاد نطفه تنها یکی از آنها با تخمک زن آمیخته می شود و بقیه آنها از بین می رود. زنان بر خلاف مردان، فاقد اسپرم می باشد و در عوض دارای تخمک بوده و معمولاً در ماه یک تخمک از تخمدانهای خود آزاد می کنند که در صورت آمیزش جنسی با مرد و عمل لقاح، انعقاد نطفه حاصل می گردد و زن باردار می شود و در غیر این صورت، تخمک به همراه خون حیض از رحم زن خارج می شود. با این حساب، ترشحات رحمی و مهبلی زنان، فاقد هرگونه اسپرم و تخمک می باشد و همانطور که گفتیم تنها در اوج لذت جنسی(ارگاسم) حکم منی مردان را پیدا می کند. البته باید توجه داشت که رسیدن به اوج لذت جنسی و ارگاسم در همه زنان وجود ندارد و تشخیص آن هم به سادگی امکان پذیر نیست به خاطر همین فقها فرموده اند اگر زنی شک دارد که آیا به این حالت رسیده است یا نه؟ ترشحات او پاک بوده و جنب نمی شود مگر این که یقین به جنابت پیدا کند.
6. این که می گویند: «منی مرد باید با منی زن در داخل رحم مخلوط شود» منظور این است که اسپرم مرد با تخمک زن که در درون رحم قرار دارد، ترکیب گردد. وقتی آمیزش جنسی صورت می گیرد و منی مرد در داخل مهبل زن ریخته می شود، اسپرم مرد در داخل مایع منی در حال جنب و جوشش و حرکت است و خود رحم نیز حالت مکش و جذب کنندگی دارد و اسپرم را به طرف رحم می کشد تا آن را به تخمک رسانده و انعقاد نطفه صورت گیرد، وقتی اسپرم مرد به تخمک زن برسد در این صورت انعقاد نطفه ایجاد می شود.
