بسم الله الرحمن الرحیم

سلام امشب خوشحال بودم که به مامانم گفتم دوپیازه برام درست کنه چون زیاد خوشم نمیاد از دوپیازه لذا همش فکر میکردم خوشحالش کردم!!! بابابزرگم با اینکه ۹۴ سالشه هیچ وقت دستور به ما نمیده وقتی خونه شیم فقط دیدم میگه اگه ریش تراشم رو بیارم میتونی ریشم رو کوتاه کنی و هر غذایی براش بیاریم میخوره یا فوقش نمیخوره ولی دستور نمیده که اینو برام درست کنید یا مثلا شیر اگه نخوره میشینه گریه کردن مثل بچه ها و اگه نخریم دیگه قهر میکنه میگه برای من شیر نخرید نمیخام و سنش بالاست و با اینکه بچه شده ولی خودش پول میده میگه برو برام شیر سنتی بخر و تاکید میکنه از فلان مغازه و پاش درد میکنه و پرانتزی شده و اصلا نمیتونه راه بره فقط چند قدم تا دم درب یا برای دسشویی میره وگرنه اصلا راه رفتن براش خعلی مشکله و صدبار از موتورسیکلت خورده زمین و بچه هم که بوده پاشو عمل کرده و خلاصه داغونه داغونه ولی با اینکه بچه شده و کلا عوض شده ولی دستور به کسی نمیده که کار براش انجام بدن حتی خودش تخم مرغ برای خودش میبنده به سختی و نمیزاره من کمکش کنم مگر اینکه شعله گاز رو روشن میکردم و خودش چایی درست میکنه به سختی ولی یه کلوم نمیگه تو درست کن چون این کار که به کسی دستور بدی زشته و کسی نوکر تو نیست خدمت بهت بکنه حتی مادرم که دخترشه!!! خلاصه حالا من دستور میدم به مامانم و فقط پدر و مادرم هستن که مجانی بهم غذا میدن و دستور بهشون میدم و غر میزنم که اینو نمیخام و دوست ندارم و این ظلمه و بیشتر در حق خودم و اینکار زشته چون اگه از دستشون بدم اولا کسی رو ندارم برام غذا درست کنه دوما دیوانه میشم که مادری داشتم که بهش دستور میدادم و غذاشو نمیخوردم و مجانی برام غذا درست میکرد و دیگه هیچکس در عالم بهم خدمت رایگان و سالم و از سر دلسوزی نخواهد کرد و همین نکته و برخورد که اغلب بچه ها با پدر و مادرشون دارند دیوانه مون میکنه اگه مادرمون رو از دست بدیم میفهمیم!!