بسم الله الرحمن الرحیم

سلام دقت کردم حسی که نسبت به خودت داری کاملا خلاف حقیقته و برعکسش درسته و واقعی است حالا نمیدونم چند درصدشو ولی شاید صد در صد و یه بحث داریم درمورد جهاد با نفس خعلی پر اهمیته ولی میدونی اون حسی که به خودت داری لزوما اون فکری که نسبت به خودت داری یا دیگران بهت گفتن نیست و فرق داره مثلا تو حس میکنی زیبایی حالا هرکی هرچی بگه میگی نه من خوشگلترینم ولی یه موقع هست فکر میکنی زیبایی و نظرت عوض میشه طبق شواهد و حرفهای مردم میگی من زیبام و حس در ذاته و واقعی است مثلا کسی که کافره این حسش خدا رو درک نمیکنه و ذاتیه ولی حسی که نسبت به خودت داری اغلب اوقات اشتباهه و برعکسه حتی پس کافرها فکرشون همیشه غلط نیست بلکه حسشون قوی نیست و کفران کردن و احساس ندارن و بی رحم و ظالمند و پلید مثلا من توی نوجوانی وبلاگ مینوشتم حس میکردم که امام زمان محتاج به منه که وبلاگ بنویسم ولی الان همچین حسی اصلا به خودم ندارم و حس میکنم اصلا کاری برای آقا انجام نمیدم ولی قطعا اون زمان که گریه و گناه در نوجوانی بیشتر هم میکردم و برای اینکه بخشیده بشم بزرگان دین دعام میکردن حس اشتباهی گرفته بودم و چون افکار دیگران مثبت بود بهم اینطوری بود ولی الان دارم همش به خاطر فیلم و عکسام فحش میخورم ولی الان درسته حسم اینه که کشته هم بشم هیچی نمیشه و آدم مهمی نیستم برای بزرگان ولی قطعا الان نسبت به نوجوانی بیشتر بدرد میخورم ولی حسم اینه که فرشتگان برام گریه نمیکنند و مظلوم نیستم و خودمم گریه نمیکنم و گریه از روی حس و احساساته لذا میخام بگم حست در مورد خودت خعلی اوقات غلط و شاید برعکسه گاهی پدر و مادر به بچه محبت نمیکنن مستقیم و بچه حس میکنه دوستش ندارن ولی کاملا برعکسه به دلایلی اینطوره ولی تو درمورد دیگران حس میکنی طرف آدم بده و بدت میاد از دیگران این میتونه حست اگر پاک باشی درست باشه چون درمورد خودت نیست!