بسم الله الرحمن الرحیم

سلام بعضیا همش میگن امام حسین تشنه نبود بلکه عطش معنوی داشت مثلا تشنه هدایت مردم بود و اینا حالا یا اینا تا حالا مثل من از تشنگی به ستوه نیومدن و دارن امام حسین رو با خودشون مقایسه میکنن و تا حالا بیحال نشدن و همیشه سیراب بودن یا هم دارن درمورد الان امام حسین که زنده ترین شهید عالم هست بحث میکنن که ایشون همه رو سیراب میکنه و معرفت و نور میده و ناراحت و تشنه اینه که ما هدایت و با معرفت شیم و برگردیم به آغوشش ولی در کربلا واقعا امام حسین رمقی نداشت از تشنگی و زبان خشک شده بود که حتی نفس کشیدن و صحبت سخت بود و مثل ماهی لبها باز و بسته میشد و اون امامی که قادر بود دعا کنه که سیل بیاد در کربلا بی رمق شده بود و ما تشنگی نکشیدیم هیچ وقت که زبونمون خشک بشه و ندیدیم کسی بخاد از تشنگی بمیره چه حالی داره و حضرت علی اصغر در زمان شهادت که بیهوش شده بود و چند قطره بیشتر آب نمیخاست و دیگه گریه نمیکرد حتی و اینا چقدر ظالم بودن که به نوزاد شش ماهه هم رحم نکردن و چه عذابی میکشن خدا میدونه!!