بسم الله الرحمن الرحیم

سلام خب دربی رو هم باختیم و بعد از مسابقه و باخت یه آرامشی دوباره برگشت بهم آقا این بازیکنه فقط فامیلیش شبیه فامیلی منه و منو جادو نکنید ولی اگه همچین خطایی رو بازیکنای پرسپولیس میکردن پنالتی نمیگرفت داور و ما اومدیم جوک براتون گذاشتیم بعدش یهو دیدیم رضائیان خطا کرد بگذریم آقای استیلی هم اومد توی ذهنم و رفتم نگاه کردم به پست نوشتاری قبلم که چرا اومد تو ذهنم باور کنید من تقصیری ندارم جادوم نکنید اصلا من حال نداشتم بازی رو ببینم و خوابم برد و برام مهم نبود ولی میدونم سرنوشت خیلیا به فوتباله و یک حقیقته که حال خیلیا رو خوب و یا برعکس بد میکنه محض همین کارشناسی فوتبال رو که آقای میثاقی میزاره دوست دارم چون جنگ و تنش و شکست و پیروزیه و به حقیقت زندگی و واقعیات جامعه ربط داره و قدرتمندترین تیم ها بعضی اوقات شکست میخورن و این واقعیت هارو دوست دارم چون درس زندگیه و هیچ وقت نمیشه ادعات بشه و راحت باشی

خب بازی تموم شد و نکته اینکه بازیکنان تا مشهور نشدن و بدون تماشاگر بازی میکنن ممکنه وضع خوبی داشته باشن و حرفه ای کار کنن ولی تا به میدان میان همه چیز فرق داره و بستگی داره فحش بخورن و جادو شن یا دعا بشن و خیلی اختیارات رو ندارن جلو چشم ملت و صد خودشون رو نمیتونن بزارن وقتی مشهور شدن گرچه حرفه ای بودن تو تمرینات ولی تو میدان و بین چشمان اختیاری ندارن از خودشون و من نمیدونم تو میدان باید درخشید یا در واقعیت و خلوت ولی من مسجد که میرم اتصالم برای صحبت با خدا خیلی قویتر میشه وقتی تو میدان و جماعتم ولی تو خونه ضعیفم و شیطاین وارد زندگی خصوصی شدن و روحیه خیلی مهمه که دعا بخونیم و قرآن تا نجات پیدا کنیم و این بازیکنان درسته با پول شارژ میشن و حالشون بهتر ولی کلی ضعف و مشکل دارن و آدم سالم و شاد و با روحیه کم پیدا میکنی در این فشارها چه برسه مشهور شه کلا یه آدم دیگه میشه با شرایط جدید!