بسم الله الرحمن الرحیم

سلام بعضیا هستن ناسپاسن و لجوجن در مقابل خدا و خدا در سوره واقعه میگه بل نحن محرومون و خدا منتشون میکشه و میخاد بهشون نعمت و لطف و محبت کنه ولی بازپس میزنن و ناراضی اند و قبول نمیکنن درصورتیکه روزیشون بود و خدا براشون خواسته بود و قوم بنی اسرائیل همینطورین خدا بهشون لطف میکنه که قاتل رو شناسایی کنن و اختلافشون تموم شده و خدا میگه گاوی رو بکشید ولی ایراد میگرن چه رنگیه گاو چه شکلیه و... و نزدیک بود اصلا نکشن و یا گوشت لذیذ پرندگان بهشون میده بخورن وایراد میگیرن که ما عدس و پیاز و اینا میخایم و ناشکرن حتی برای خودمم پیش اومد که داشتم قرآن میخوندم به دلم خورد برای کسی غذا بخرم همش ایراد میگرفت گفتم هر چی میخای بریم بخریم باز ایراد چندتا غذا پیشنهاد دادم و گفتم هرچی خودت میخای و خودش رو لوس کرده بوده و لج میکرد گفتم آخرش اگه خودم تنها برم بخرم میخوری گفت نه میخام غذای خونه بخورم حالا من داشتم بهش محبت میکردم و خدا موقع قرآن خوندن به دلم انداخته بود و روزی خدا بود که براش بخرم ولی طرف لج کرده بود و قدر نمیدونست و پس زد و انگار میخاستم چیزی ازش بکنم و خودش رو لوس کرده بود و هرچی اصرار میکردم یا دوست نداشت بخوره یا میگفت نه غذای خونه میخام و لوس شده بود و من منت میکشیدم و اون خوشش میومد که بگه نه انگار شیطان بهش دستور داده بود و پاشو توی یک کفش کرده بود که بگه نه و محبت رو پس میزد و بچه های لجوج همینطورن چون همیشه غذا گذاشتن جلو روشون و ناسپاسن درحالیکه روزی الهی بود و خدا براش خاسته بود ولی خودشو محروم کرده بود و دلش میخاست ولی قلبش قبول نمیکرد و شیطان نمیراشت!