بسم الله الرحمن الرحیم

سلام چهره کودکان فام و خام و پیچیدگی خاصی توش نیست ولی مثلا اگه یه پیرمرد پیرزن رو نگاه کنی چهره شو پر از درد و رنج و صبر و غم و تجربه و تحمل سختی و نورانیت و ایناست شما ممکنه از چهره بچه معصوم خوشت بیاد ولی یه پیرمرد نورانی چهره ش برای من جذابتر و الگو تره و اگه شناخت داشته باشی از چهره تا مدت ها زل میزنی به نورانیت و درداش که این یهویی اینطوری نشده واقعا ساخته شده و تحمل کرده شدت و سختی رو الان ما میگیم تحمل شدت و سختی جوان ها میگن مگه چیه فکر میکنن این پیرمردها یه شبه این شکلی شدن و تجربه ندارن که آدم داغون میشه و به مرز فنا میره و درد نکشیدن و ناامید نشدن و فشار زندگی روشون نبوده و داغون نشدن و مصیبت ندیدن و نمیفمند شما یک چشمت خدایی نکرده کار نکنه دیوانه میشی ناامید میشی و قاطی میکنی اینها یه عمر درد تحمل کردن واقعا سخته!! بعضی چیزا هست درک نمیشه تا بچشی مثه عذاب که تا نسوزی نمیفهمی مثل بلوغ که تا میل جنسی نداشته باشی و به سن بلوغ نرسی هیچی از روابط درک نمیکنی و فکر میکنی دارن زن و شوهر همدیگرو کتک میزنن و زن ناله میکنه میگه منو نزن غلط کردم و دیوانه شدن لخت شدن ولی نمیدونه بچه که اینا در اوج لذت تشریف دارن!! ما نمیفهمیم که این چهره پیرمرد  صفاتی رو نشون میده که یک عمر باید تلاش کرد که بهش رسید و مجسمه و‌ نمود و انبار یک سری صفات هست حالا شاید بتونی بفهمی که طرف مهربونه یا نه ولی صداقت رو از چهره ش تشخیص میدی؟؟ وفا رو؟؟ پاکیت رو؟؟ حسادت و کرم و صبر و معرفت و نورانیت و حلم و بخشش و کرم و ایمان و تقوا و کفر و خیانت و ریا و خباثت و اینا رو میتونی از چهره طرف تشخیص بدی؟؟ این چهره ای که داره داره فریاد میزنه که من این خصوصیت رو دارم و سالها تلاش کردم و یا گناه کردم که این شکلیم و نیاز به معرفت و شناخته!!