بسم الله الرحمن الرحیم

سلام شهادت عزیز دل مردم رو تبریک میگیم در روز عید بود با شادی رفت از این دنیا در حالیکه دلش پر از اندوه بود و انگار امام رضا علیه السلام بهش گفت ولشون کن اهل دنیا که قدرتو نمیدونن بیا پیش خودمون چقدر رنج بکشی! 

یه خصوصیتی که آقای رئیسی داشت متکبر نبود البته با بی عقلان و جاهلان و کثیفان و خلافکارا نمیگشت و کلاسش بالا بود ولی از خودش راضی نبود و همیشه سعی خودشو در توانش انجام داد و شرمنده بود پیش مردم که کم گذاشته و پیگیری میکرد که کار انجام بشه و کسانی که متکبرن و از خودراضی خدا رو نمیبینن و طلبکار ملت ان و میگن بزار خودمون خوش باشیم این ملت هر چی براش خرج کنی کمشه و توقع از دیگران دارن و واقعیت رو نمیبینن ولی آقای رئیسی از جانش مایه میزاشت برای درست کردن و خدمت به مردم و حتی دل مردم و دولت های خارجی رو برده بود و میترسیدن تخریبش کنن چون اونقدر ادب و طمانینه و کار درست بود که خودشون خراب میشدن بله کمبودها زیاده هرچی رو بخای درست کنی یه جای دیگه خرابه توی مملکت ولی واقعا خدمت کرد در حد فردی و پیگیر بود و خادم ملت و ادعاش نشد که ما زحمت کشیدیم در حالیکه میتونست پاشو باندازه رو پاش دستور بده ولی به قول خودش خوابش نمیبرد مثلا اگه به داد مردم نمیرسید و‌خدمت نمیکرد آخه شما نمیدونی آدم تا مسول نیست ادعاش میشه تا میاد سرکار و رییس میشه میگه گوربابای مردم من دارم پیر میشم بزار خودم بچاپم خوش باشم حکومت کنم ولی آقای رییسی اینطور نبود و مظلوم بود و اگر حمایتش میکردن و گروهی طرفداری و یاری میرسوندن خعلی قوی تر کار میکرد ولی همه اطرافیان که مثل ایشون دلسوز نبودن شما به من پونصد بدی حاظر نیسم اصلا حسش نیست خعلی اوقات برم چندتا نون بگیرم از سر کوچه بعد با چه انگیزه ایشون توانش رو گذاشته بود مصمم نوکری میکرد واقعا مظلوم بود و گرفتاریا و مشکلات کشور زیاد بود وگرنه قدرشو همه میدونستن!!