بسم الله الرحمن الرحیم

محسن پسر باهوشیه ولی یه خورده سر به هواست و حرف تو گوشش نمیره سه ساله به باباش میگه برام دوچرخه بخر و الان 9 سالشه و باباش میگه باید معدلت بشه 19 تا برات بخرم اون که اصلا حال و حوصله ی درس خوندن نداره دیگه دید راهی براش نیست بعد از سه سال بیدار شده که باید درس بخونه معدلش طرفای 16 هست ولی باباش دید چون تلاش کرده گفت برات میخرم و محسن که از بس گریه کرده بود صداش بغض آلود و  کینه ای شده بود تو خونه خوشحال شد تابستون بود و محسن و پدرش به مغازه دوچرخه فروشی رفتن محسن دست گذاشت رو یه دوچرخه گنده تر از خودش هرچی باباش بهش گفت پسرجان از یه دوچرخه ی کوچیک شروع کن اولش ولی محسن میخواست جلوی بچه ها کم نیاره و دوچرخه ای زیبا رو انتخاب کرده بود صاحب مغازه مرد جا افتاده ای بود فهمید اینکاره نیست چون محسن دوچرخه ای کوهستانی رو انتخاب نکرده بود و چرخ های دوچرخه ش نازک و کورسی بود محسن الا و بالله میگفت اینو میخوام خلاصه پدرش راضی شد و مغازه دار گفت کمک چرخ هم ببرید که براش لازمه ولی تا محسن فهمید کمک چرخ چیه گفت مگه من دوچرخه ی 4 چرخ میخوام و تو دلش این بود که آبروش میره خلاصه قبول نکرد و دوچرخه رو خریدند و برگشتن خونه بعد از ظهر بود که هنور محسن به خونه وارد نشده بود سوار دوچرخه شد دم در خونه  هرچه سوار میشد میافتاد رو زمین اعصابش خورد شد نشست گریه کردن اون فکر میکرد دوچرخه سواری راحته و کاری نداره ولی هی زمین میخورد اعصابش خورد شد و روز و شب تو خونه گریه میکرد تا اینکه باباش که مرد فهمیده ای بود و تجربه داشت بهش گفت شبا با هم بریم دوچرخه سواری یادت بدم و باباش یه هفته دوچرخه ش رو میگرفت نصف شب و گرچه به محسن فشار میومد اولش که دوچرخه رو باباش گرفته ولی قبول کرد و محسن بدون تعادل دو سه قدم دوچرخه سواری میکرد باباش براش بوق هم خرید ولی محسن روش نمیشد بوق بزنه و بعد از یه هفته تمرین خوشحال بود که دیگه میتونه دوچرخه سواری کنه او فهمیده بود که باید هزار بار زمین بخوره تا یاد بگیره و الکی نیست دوچرخه سواری کردن!!