بسم الله الرحمن الرحیم

یه سوال بزرگ مطرحه که بعید میدونم فرشته ها هم از ما نپرسن روز قیامت یا بعد مرگ که شما که عاشق چه چیزی از پیامبرتی حالا که مسلمانی شما؟!!! بله آیا کورکورانه هست؟؟ الان من تو خونه مون جدیدا فحش میدم و یه سری بیمار اوردن چون ممکنه من صدام آرامبخش باشه یا به دلایلی که خدا بخواد محبت بین زن و مرد زیاد شه خلاصه ما داغونیم و مریض هارو دخیل بستن از دور به ما ینی قرآن هم بخوام بخونم با حال معنوی نیست پنچریم یکی دو تا هم نیستن اینا خوب ما هم در این فضای اسارت ۴ تا فحشم میدیم سبکم میشیم ینی هر کی یه هدفی داره که مارو میخاد بله خدا و نور مارو میگیرن برای اهداف پوچشون و صدای مارو پیرهن عثمون میکنن به قول چاوشی ینی نا نداریم حرف بزنیم و پشیمون میشیم صدامون در بیاد دیگه چه برسه قرآن و دعا بخونیم الغرض هر کس یه چیزی میخاد که مارو دوست داره مثلا آیت الله بهجت ره رو دوست داریم چون کرامت داشت طی الارض چشم بزرخی در این حد دوستش داریم و به یادش نماز میخونیم خیلی اگر دوستش داریم این علاقه به خاطر کلام نورانیشون بوده که حس کردیم این کلام نور و شفاست ولی الان کلام یارو مجتهده شفا نیست بلکه تون صداش و فرکانس صداش برای اینا شفا شده نه بزرگی عقلانی اصلا عقلی وجود نداره پس این سوال رو بپرسیم از خودمون که حالا که مسلمانیم برای چه چیز پیامبر (ص) رو بهش ایمان داریم و عاشقشیم و دوستش داریم گفتمکه بعضیا به خاطر عصای موسی که اژدها شد ایمان آوردن خوب ترسیدن ولی موسی علیه السلام قدر و منزلت و ارزش کلامش مشخص نشد که پیامبر ما رو خدا فرستاد اگر منزلت موسی علیه السلام مشخص بود یهود و صهیونیسم انقدر کثیف نمیشدن!! بله طرف آیت الله بهجت ره رو دوست داره به خاطر کرامت های غیر عادیش حاظر نیست دو دقیقه کلامش رو بررسی کنه و گوش کنه و کتاب رساله شون رو باز کنه که چی گفتن ما گفتیم که باید توی نماز به یاد ولی خدا بود یعنی باید به بزرگان فکر کرد و معرفتی که مانند خدا هست بعضی صفاتشون ؛  رو کسب کرد و ایمان آورد حالا شما و من برای یاد کردن بزرگان دین عکسشون رو در نظر میگیریم در نماز و صورت و چهره ی زیبا و ملکوتیشون رو ولی بزرگترهای ما نشانه های دیگر رو ازشون ممکنه داشته باشن برای ارتباط باهاشون مثلا کتابش رو خونده و اینطوری ایمان آورده و خوشش اومده مثل ما نگاهش به بزرگان دین ظاهری نیستش و از روی عکس!!