بسم الله الرحمن الرحیم

خوب یک صحبت هایم هست که ما توی فیلم گرفتن ناتوانیم و ناچارا مینویسیم و در خانه از محبت ماموران و لطف و کرمشان و توجه بیش از حد لب به سخن در خلوت در خانه ی مادربزرگه به سخن در میاییم و انشای خویش به سخن میکنیم که اگر بخواهیم در فیلم بگوییم ناچارا شما ممکن است دچار توهم شوید و یا سخت است که در فیلم و جلوی دوربین گفته شود و لیکن مینویسیم در وبلاگمان تا مگر آرام شویم و شوند و مثالا ماموران هم خوابشان جفت و جور گردد ولیکن از کجا بگویم که دلامان پر شده از محبت شما و نه زنان چرا اینکه فضای ما خراب شده و زن ها توجه شان به ما و شوهرشان مورد بازی شیاطین و غر و آمریکای پلید جلب شده و مثلا در خانه مادربزرگه که همه بچه های پیش دیده اند سه بچه بود ولی اینجا دایی ما که بلا نسبت خروس غیرتمند است یک بچه دارد و بچه گلش تنها حدود ده شبی است اینجارا اشغال کرده و من نیز که مخمل مادر بزرگم نقشم را خوب نمیتوانم بازی کنم از خیر برنامه ی تلوزیونی دهه شصت که چه کلاه قرمزی باشد و چه خانه مادربزرگه و چه هر فیلم و سریالی که مارا از قبل پیشبینی و بازی و بازیگر کرده اند و پولمان ندهند... من خود مورد نظر امامم هستن و لیکن چنین اوضاع پیچیده ی خانه ی مادربزرگه که رحمت الهی نازل بوده را قبول نمیکنم و سرسختانه میکوشم که جلب نظر آخوندان بزرگ کنم تا مگر پدربزرگه دوباره دعا بخواند و من فیلمش را بگیرم و خلاصه چنین نورانیت اندک و وضع خراب مملکت را که اثر شگرفی بر دین و دنیای مردم نهاده و نارضایتی افسوسانه را دشمنم و اعتقاد داریم دایی باید یک بچه حداقل بیاورد و فورا این خانه را ترک کند تا مخمل واقعی را نمایش و بجای اینکه شب ها پیش من در خانه ی مادربزرگه بخوابد باید در خانه ی خودش بفکر بچه دار شدن باشد که نشانگر اوضاع وخیم و بدرفتاریه زنان در حق شوهرشان است که محبت کم شده و دایی ما بفکر زندگی و خوشی خویش نیست و مکر شیطان را نشان میدهد که خواستار ماساژ دادن من بر روی کمر خودش است و هیچ علاقه ی جنسی ندارد که ما این اوضاع وخیم زنان که اگر رحمت الهی دوباره شامل حال و ما شما شود مارا بیشتر دوست خواهند داشت زنان و دست خودشان نخواهد بود که بیشتر بزایند والسلام