بسم الله الرحمن الرحیم
دوشنبه, ۲۶ تیر ۱۳۹۶، ۰۷:۰۸ ب.ظ |
محمد علی رضائیان جهرمی |
۱ نظر
شاید چند روز پیش بود که داشتم میومدم شیراز یا بعدش سرچ کردم why iranian میخواستم ببینم چی میاد چند تا گزینه اومد یکیش این بود که why iranian people are so beautiful بعد رفتم توی اولین گزینه سایت سرچ شده عکس همین ریاضیدان مشهور که مرده هست اومد و هنوز ایشون نمرده بود یا خبرش بهم نرسیده بود این زن ریاضیدان الان دوباره رفتم تو همون سایت نبود ولی همین نوشته رو اگه سرچ کنی تو عکس گوگل هست و این عکس میاد
خلاصه منم یکی دو ساعت پیش تو خواب و بیداری بودم رو تختم و داشتم به این موضوع فکر میکردم که طرف میگن سرطان داشته و اینا و تو فکر بودم یهو تو خواب با هوشیاری رفتم تو سایت گوگل و همین عبارت رو سرچ کردم و رفتم قسمت ایرانی ها یه فیلم رو نگاه کردم و رفتم داخل فیلم یعنی خوابم بودم محو شدم فیلم هم درمورد شهادت چند تا هموطنانمون بود حالا مردم رفته بودن تشیع جنازه شون و آخراش داشتیم ذکر میگفتیم با مردم و راه میرفتم و جلو میرفتم و میدونستم هم تو فیلم هستم دوتا مداح هم داشت میگفتن یا حسین و یاحسین یا جان جانانم حسین و منم تکرار میکردم تا اینکه یه نفر اومد پیشم تو خواب و گفت چی میگی و بعد بیدار شدم!!
حالا میخواستم بگم که در دنیای مجازی در آینده همچین اتفاقاتی میافته یعنی اولا طوری ضبط میشه که کل مراسم و همه ی افراد و جزئیات ضبط میشه نه یک گوشه ای دوما شما هرجا خواستی میتونی بری و پیش هرکس سوما پیش هرکس رفتی صداشو منحصرا میفهمی و نزدیک بهش میشی چهارم شاید اتفاقی بتونی باهاش صحبت کنی پنجم شاید شهرهایی ساخته بشه که ما توش راه بریم از فیلم ساخته شده ی مجازی که جلوی چشمانمون هست و کاوش کنیم و بریم اینور و انور ولی خودمون میدونیم مجازی هست ولی عین واقعیت برامون باشه و پیش هرکسی بتونیم با دنیای مجازی که همه ی گوشه هارو مانند بازی کامپیوتری که هرجا خواستی بری ضبط شده بریم یعنی موضوع جدیه!!! البته من در خواب رفتم و صحبت میکردم ولی تو خواب حواسم بود که فیلمه و مکاشفه بود برام ولی موضوع جدیه برای دنیای مجاز!
- ۹۶/۰۴/۲۶