بسم الله الرحمن الرحیم

یه مساله ای دیشب و امروز صبح درگیرش شدم و خدا از دو طریق مساله رو انداخت توی ذهنم که باید روش کار کنم و بحث جالبیه گوش بدید و اون اینه که تلقین به خود یا تلقین به دیگران در ذکر اگر برای دیگران نماز بخونیم که نماز باطله من میگم آیا میشه در نماز تلقینی ذکر بگیم و برای زنده شدن خود و خدایی که درون دل ماست؟ یعنی ما مرده ایم فرسوده شدیم دلمون زنگ زده داغونیم بی نوریم بعد تلقینی اذکار نماز رو بگوییم آخه من اولا دیشب میخواستم بخوابم یه نفر اومد توی ذهنم گفتم شاید مرده و روح باشه بعد به صورت تلقینی براش سوره ی حمد خوندم همینطوری و برام جالب بود که از روش تلقین استفاده کردم یعنی شما برای مرده میتونی فاتحه بخونی حالا اگر بری واضح در نظرش بگیری و تلقین بهش بکنی که خدا مهربانترین مهربان ها هست یعنی همین سوره ی حمد رو تلقین بهش بکنی وقتی تلقین میکنی تلقین به کی میکنن؟کسی که مرده یا کسی که خوابه یا کسی که غافل هست یعنی میکنی توی مخش که اینطوره فلانجوره خوب برای مرده میشه قرآن خواند حالا که میشه آیا میشه تلقین بهش کرد یعنی یه طوری خدا رو تزریق کرد با آیات در وجودش؟؟!! خوب این یه مساله دوم من داشتم کلیپی رو نگاه میکردم بعد تو آپارات یه مرتبه دستم اتفاقی خورد به قسمت پخش زنده ی تلوزیون بعد رفتم شبکه ی پنج ببینم نزدیکای اذان بود بعد دیدم آیت الله راشدی یزدی حفظه الله دارن توی حرم نماز میخونن و امام جماعت بودن بعد ایشان اصلا من تعجبم برد که از همین روش تلقین احساس کردم استفاده میکنن یعنی خدای درونش رو میخواست زنده کنه از لحن نماز خواندنشون معلوم بود و درست هم هست من اول فکر کردم اینطوری که شمرده شمرده و تلقینی نماز میخونن برای یه نفر خاص هست که میخواد دلش رو زنده کنه مثلا برای بیمار میشه تلقینی آرومش کرد یا یک جنزده رو میشه قرآن خواند وقتی میگم تلقینی یعنی میخواد بره توی دلش و مثل بچه ها هست که قرآن براشون میخونیم که تکرار کنند اونطوری خلاصه گفتم نه داداش اینکه میشه نماز برای دیگران توجه که کردم دیدم برای خدایی که درون قلبشون هست میخواستن نماز بخونن یعنی یاد خدا رو توی اون جمعیت زیاد میخواستن در دلشون زنده کنن لذا تلقین به خودشون میکردن اصلا ما داریم در سوره ی توحید میگیم در نماز قل هوالله احد یعنی بگو خوب به کی بگو اول به خودت بگو اول خودت رو زنده کن حالا اگر شد میخوام  نماز ایشان رو هم بزارم تو کلیپ ها میگردم اگه پیدا کردم براتون میزارم من از همین روش برای نماز شب و صبح استفاده کردم خعلی آروم شدم درسته غفلت از دلم بیرون نیومد کامل ولی لااقل وسواسی نبودم که نماز بد شده!! یعنی لحنم رو تلقینی کردم که خودم زنده بشم یعنی به خودم تلقین کردم اذکار نماز رو تا زنده بشه دلم بعد جواب گرفتم وقتی کوچک بودم هم دوران نوجوانی همچین نمازایی میخوندم ولی الان هی احساس میکنم شیاطین و جاسوسان دارن گوش میدن و نمازم رو برای زنده شدن خودم نمیتونم بخونم لحنم نمیکشه و حس میکردم باید یواش ذکر بگم و دلم رو قوی کنم ولی در حالت لحن تلقین به خود راحت نماز خوندم و خدا روزی داد تا بفهمم البته مسئله پیچیده است مسئله ی تلقین باید بیشتر روش کارکنم!!