بسم الله الرحمن الرحیم

شیعه بودن و ماندن و محب  اهل البیت علیهم السلام بودن مهمه ما امام حسین(ع) و امامان دیگر رو از نزدیک ندیده ایم فکر میکنیم اونا بهمون توجه ندارن و فقط یاران همین 72 نفر رو که یار داشت امام حسین(ع) اونا بزرگوارند و نظر به هیچکس ندارن یعد میگیم ما آدم نشدیم و گنهکاریم و معصوم نیستیم و چون کرامات و خارق عادات نداریم پس امامان به ما نظر ندارند ببنید اینطوری پیش خودمون میگیم در صورتیکه امام حسین و دیگر امامان علیهم السلام به غیر مسلمانان و کفار هم نظز رحمت دارند ولی ما خودمون هستیم که ارتباطمون قوی نیست از اینور خرابه اتفاقا اتقاقا امامان معصوم هستند که بی یار هستند امام زمان (عج) خعلی تنهاست مثلا ماییم که شیعه نیستیم و پیرو اون ها و ارتباطمون دنیوی هست چشممون رو دنیا پر کرده از امام حسین(ع) چی میخوایم؟؟؟ امور دنیا دیگه چی پس؟!! خوب نمیشه کار مهم این ارتباط و اشکی است که اگر داشته باشیم یا نه و دلمون با گناه نابود وداغون نشده باشه وگرنه همه ی امامان رو مردم تنها گذاشتند اینطور نیست که ما مثلا میخوایم امام زمانی بشیم ولی آقا قبول نمیکنه نه ما نیت و اخلاصمون مشکل داره بعدشم فکر میکنیم خعلی خوب هستیم و انتظارات بالا هم داریم ما شیعه نیستیم پس باید ارتباطمون رو قوی کنیم اول باید نوکری کنیم برای امامان کسی که نوکر امامان شد شاه میشه اصلا اینطور نیست که خوار باشه!!