بسم الله الرحمن الرحیم

انسان چون در نیاز و فقر و خودپرستی و خودنگری افتاد در تفکراتش با خدا همش خودشو میبینه انگار فقط خودش مشکل داره ولی چون در تفکراتش درمورد خدا به آفرینش فکر کرد همش مصادیق دیگران رو میبینه مثلا گشنه ش شده میگه ای خدا غذایی برسون میگیم بابا هزاران نفر گشنه اند مثل تو دعا داری میکنی بگو همه سیر بشند میگه نه من فقط زن ندارم و نیاز دارم تو چه میفهمی که من چی میکشم؟؟!! وهمش خودش رو میبینه که مشکل داره پس در دعا افت پیدا میکنه و دعاش شامل همه نمیشه اصلا فقط خودش رو میبینه موقع نیاز و همش به خودش نگاه میکنه موقع دعا کردن ولی وقتی نشانه های خدا رو بهش نشون میدن که نگاه کن خدا طوری کره ی زمین و خورشید رو آفریده که از قبل بشه تعیین کرد طلوع آفتاب دقیقا کی خواهد بود تا نماز قضا نشه و میشه فهمید کی اذان صبح میگن از قبل میشه فهمید وقتی هم نشانه های خدارو نشونش میدن میگه بله خدا برای بشر و دیگران همچین کارهایی هم کرده سبحان الله!!! میگیم بابا برای تو هم هست چیکار به دیگران داری برو سراغ خدا ببین خدا به فکرت بوده که امروز نماز که خوندی خورشید رو برای تو طوری خلق کرده که بتونی نمازتو سر موقع بخونی میگه نه اینا برای دیگران هست برای همه است میگیم بابا تو هم جز همه ای به فکر تو بوده که بشری مثل تو در قرن 21 باید نماز بخونه میگه نه دیگه همه نماز میخونن به فکر همه بوده میگم بابا رابطتو با خدا درست کن که به فکر تو یکی بوده و هست و خواهد بود ولی نه انگار نه انگار که بشره انگار از جنس بشر هم نیست و جز بنی آدم انگار نعوذ بالله خدا گداشتتش کنار!!!