بسم الله الرحمن الرحیم

ذکر لا حول و لا قوه الا بالله رو باید خیلی بگیم تا کی درونمون ضعیف باشه؟!!!تا کی قرص بخوریم تا حال روخی درست بشه؟!!!تا کی بازیگر دیگران و مردم و شیاطین باشیم؟!!! تا کی زود عصبانی بشیم و حالمون دست خدا نباشه و فرشته هاش؟!!!تا کی شیاطین بر ما مسلط باشن و ما بیچاره و خطرناک؟!!! پس باید ذکر لا حول و لا قوه الابالله العلی العظیم رو زیاد بگوییم باید هیچی نتونه تکونمون بده هیچ فضایی مارو نبره باید قوی بشیم تا کی بترسیم از بیرون؟!!! تا کی خوار و ضعیف باشیم و برای مردم کار کنیم؟!!! تا کی بنده ی مردم و شیاطین باشیم؟؟!! تا کی مرغ دلمون ضعیف باشه و خدایی نباشیم؟!!! پس باید ذکر لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم رو زیاد بگوییم بله بخشی از خال خوب ما و جنایت نکردن و آرامش از بیرون هست که دعامون بکنن بزرگان ولی ما تا خودمون به سمت خدا نریم وبا خدا حرف نزنیم و در دل نگیم این گفتن مهمه که بگیم ای خدا با اسم تو شروع میکنم بسم الله ای خدا واگذار میکنم کارم رو به تو اگر خودمون از خدا نخوایم کما اینکه خواستن ممکنه ریاکارانه باشه ممکنه  ارتباط ضعیف باشه ولی لااقل بگیم و به زبان بیاریم در دل همینکه بگیم که ای خدا کارم رو درست کن همینقدرم کافیه بله ما که نمیتوانیم صرفا خودمون و خودمون هرچی نفسمون خواست کرد بدون یاد خدا که نمیشه اگر خواستمون الهی و قوی نیست لااقل صخبت کنیم با خدا و برزبان بیاریم در دل که ای خدا من میخوام یه کاری بکنم تو کمکم بده خوب رنگ خدایی میگیره همینه توکل توکل که سخت نیست مهم یاد بودن و بر ذهن آوردن خداست که کار اصلا عوض میشه وگرنه اگر انتظار داشته باشیم که دیگران و فضا مارو آدم کنه وما یاد خدا نباشیم که آدم نمیشیم!!!