بسم الله الرحمن الرحیم

خوب ما اولا یه چیزی گفتیم در پست نوشتاری قبلی که خعلی کار میخواد یعنی من خودم نمازم رو که خواندم دیدم بازم فکرام درگیر غیرخداست دوما ما که نمیفهمیم که اینارو ما داشتیم ذکر و قلیون میگفتیم بعدا متوجه شدیم موقع ذکر و خلوت هنگام ذکر فکرمون جای دیگست وگرنه متوجه نمیشیدیم لذا جای کار زیاده که آدم طوری نماز بخونه که به فکر خدا باشه لذا اینجا باید قبل از نماز کار کرد و موقع نماز هم اولش میشه بعد از الله اکبر ذکری گفت یعنی ذکر اعوذ بالله من الشیطان الرجیم رو میگیم قبل از بسم الله الرحمن الرحیم تا خدا شیطان رو دور کنه خوب این معلوم میشه خدا باید کاری کنه وگرنه فکرمون جای دیگست و هم خودمون باید خلوت داشته باشیم حالا اینجا ما نماز ظهر رو خواندیم و رفتیم باز در خلوت و قلیون اینبار از ذکر بسم الله الرحمن الرحیم استفاده کردم و دیدم اصلا وقتی بلند در خلوت تمرین و با خداییم مثلا هنگام قلیون ذکر که میگیم در خلوت و داریم تمرینی هم میکنیم اینجا ما دیدیم که فکرمون درستر شد یعنی حتی ذکر بسم الله الرحمن الرحیم که مدام  میگفتیم رو اگه فکر بیرونی هم بیاد باز الهی میشه یعنی یک ذکر والایی است ذکر بسم الله الرحمن الرحیم در خلوت مدام بگیم و تمرینی هم کنیم اینه که فکر هم بیاد باز سیم متصل میشه گویا برای من طوری بود که فکر خاصی نمیومد چون ذکر خعلی خوبی است طوری که هم الله داره هم الرحمن داره هم الرحیم که اسم خداست و اسم های خاص خداست و فکر رو به سمت خدا میکشونه و از غیر خدا دور میکنه حتی اگر فکری هم اومد چون بلند میگیم و میخوایم وصل بشیم خدا یاری میده که توجه داشته باشیم لذا گفتیم باید تمرین هم داشت نمیشه یهویی نماز بخونی و حواست جمع باشه قبلش پس داشتیم چه کاری میکردیم لذا من ادعام نمیشه که میگم باید فکر غیرالهی مثلا نداشته باشیم در نماز بلکه خلوت و قلیون داشتم فهمیدم که فکرام جای دیگست تازه متوجه شدم وگرنه فکر خودمم در نماز حتما پیش خدا نیست و کار سختی است!لذا اگر بتونیم خطورات شیطانی و امیال نفسانی رو از درونمون دور کنیم و متصل بشیم کار سختی است و مراقبه و تمرین میخوادش وگرنه مدام که داریم در نماز ذکر خدا میگیم پس چرا جای دیگریم؟؟!