بسم الله الرحمن الرحیم

علت خلقت

سئوال: اگر عالم بخاطروجود حضرت فاطمه (س) خلق شده است پس چرا دختر خاتم الانبیاءبوده و امت های قبل ، از این فیض محروم شدند؟

     اولین پرسشی که به ذهن می رسد طبق حدیث "لولاک لما خلقت الأفلاک" آیا مقام حضرت فاطمه(س) از پیامبر(ص) بیشتر است؟ درپاسخ می گوییم فاطمه زهرا (س ) سرور زنان ، و دریای بیکران دانش ، آینة کمال ، نمونه عینی خلوص در بندگی ، جلوة تمام و کمال اسماء اللّه ، و تجلی لطف بیکران خداوند است .

زهرای اطهر (س ) دارای مقامی است که برای احدی غیر از حضرات معصومین (ع ) قابل درک نیست ، و آن مقام شامخ عصمت و ولایت کلیه است . حدیثی که در کتاب "فاطمه بهجة قلب المصطفی " آمده است بیان کننده این مدعاست:

 "عن اللّه تبارک و تعالی : یا أحمد، لولاک لما خلقتُ الافلاک و لولا علیٌ لما خلقتُک و لو لا فاطمه لما خلقتکما؛

 أی احمد، اگر تو نبودی ، افلاک را خلق نمی کردم ، و اگر علی نبود، تورا خلق نمی کردم و اگر فاطمه نبود، شما را خلق نمی کردم "

  توجیه این حدیث قدسی این است که فلسفه آفرینش ، رسیدن فیض و رحمت کامل به موجودات است . و تنها انسان کامل است که شایستگی در یافت کامل ترین فیض الهی را دارد. از آن جای که وجود مقدس فاطمه (س ) سر چشمه و منشأ وجود یازده امام معصوم (ع ) است ، در این حدیث قدسی محور قرار گرفته است ، یعنی اگر فاطمه (س ) نبود، هدف از خلقت که وجود انسان کامل و خلیفه و حجت الهی روی زمین تا ابد است حاصل نمی شد و این به معنی برتری حضرت زهرا (س ) از رسول اکرم (ص ) نمی باشد، بلکه بدین معنی است که ادامة انوار مقدس معصومین (ع ) به وسیلة دخت گرامی پیامبر اسلام (ص ) است . 

به عبارت دیگر: هدف آفرینش، انوار پاک چهارده معصوم (ع ) است و همه این بزرگواران نَفس و نور واحد هستند، چنان که در آیة مباهله ،( آل عمران (3) آیه 61.) خدا از علی (ع ) به عنوان نفس نبی (ص ) یاد کرده است . رسول خدا (ص ) فرمود: "خدا من ، علی ، فاطمه ، حسن و حسین را از یک نور آفرید".( بحارالانوار، ج 27، ص 131، حدیث 122.) لیکن چون فاطمه واسطة فیض یازده اختر آسمان ولایت و امامت است ، خدا خطاب به حضرت محمد (ص ) فرمود : "اگر فاطمه نبود، شما را خلق نمی کردم" زیرا آن جریان نور مقدس پیامبر از طریق فاطمه ادامه یافته و تا قیام قیامت بر قرار و ثابت است . همان گونه که به لحاظ این که فاطمه (س ) و حدت بخش انوار پاک و مرکز دایرة وجود است ، در حدیث کسا محور پنج تن (ع ) واقع شده است: "هم فاطمة و أبوها و بعلها و بنوها".( مفاتیح الجنان ، ص 1211.)

از سوی دیگر حضرت بی بی فاطمه زهرا (سلام الله علیها) از بندگان بزرگ الهی است. همه مخلوقات الهی و از جمله بندگان خداوند که برخوردار از مرگ و زندگی اند به فرموده کلام الله مجید باید در امتحانات الهی شرکت کنند تا روشن شود که هر کسی کیست و کجا است. «اَلَذِی خَلَقَ المَوتَ وَ الحَیَاهَ لِیَبلُوَکُم اَیُکُم اَحسَنَ عَمَلا(سوره مبارکه ملک ، آیه شریفه2) او کسی است که مرگ و زندگی را خلق کرد تا که شما را امتحان کند که چه کس از شما عملش بهتر است.» بی شک، انسان هرچه مقرّب تر به درگاه خداوند متعال باشد از او سخت تر امتحان گرفته خواهد شد. و هر چه پایین تر باشد امتحانی سهل و آسان تر خواهد داشت. قرآن به این واقعیت اشاره ای بلیغ دارد. حضرت ابراهیم خلیل (ع) را به عنوان نمونه می توان یاد کرد که درباره اش آمده: «وَ إِذْ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِنْ ذُرِّیَّتِی قَالَ لاَ یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ،( سوره مبارکه بقره، آیه شریفه 124)حضرت ابراهیم (ع) چون امتحانات سختی را پست سر گذاشت و از عهده اش برآمد. پس از آن به او خطاب شد که ما شما را امام قرار دادیم.» پس از گذران امتحان هایی سخت شخص شایستگی نیل به مقام امامت یافته است. روشن است که دریافت مقام و مرتبه ای والا نزد خداوند متعال، گُتره و بی حساب نیست. از این جهت در زیارت مقدسه ای که برای حضرت صدیقه اطهر (سلام الله علیها) از صادق آل محمد (علیه السلام) به ما رسیده این گونه آمده که «اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا مُمتَحَنَهُ امتَحَنَکِ اللهُ قَبلَ اَن یَخلُقَکِ، وَ وَجَدَکِ لِمَا امتَحَنَکِ صَابِرَه،»( التهذیب، ج 6، ص 9)بر شما ای بانویی که خداوند شما را پیش از خلقتتان امتحان فرمود و شما از عهده آن امتحانات بر آمدید سلام عرض می کنم.

ونکته سوم این که موجودات جهان همه از پنج نور مقدس آفریده شده اند. پیامبر اسلام در این باره چنین  فرموده است : خداوند تعالی ما اهل بیت را هنگامی آفرید که نه آسمان بر افراشته  بود و نه زمین گسترده، نه عرشی و نه بهشتی و نه دوزخی. ما خداوند را تسبیح می کردیم  آن هنگام که تسبیح‌کننده‌ای نبود. هنگامی که خداوند خواست جهان را بیافریند نور مرا  شکافت و از آن  عرش  را بیافرید؛ پس نور عرش از نور من است و نور من از نور خدا است و من با برتر‌ از عرش هستم. 

آنگاه نور علی بن ابی طالب را شکافت و از آن فرشتگان را آفرید؛ پس نور فرشتگان از نور علی بن ابی طالب است و نور وی از نور خداست و نور علی علیه السلام برتر از ملائکه است. 

آن‌گاه نور دخترم را شکافت و از آن آسمان ها و زمین را بیافرید؛ پس نور آسمان‌ها و زمین از نور دخترمفاطمه است و نور فاطمه از نور خداست و او والاتر از آسمان‌ها و زمین است.

آنگاه نور حسن را شکافت و از آن خورشید و ماه را آفرید؛ پس نور خورشید و ماه از نور حسن است و نوروی از نور خداست و حسن والاتر از خورشید و ماه است. 

آن گاه نور حسین را شکافت و از آن بهشت و حورالعین را آفرید. پس نور بهشت و حورالعین از نور حسین است و نور حسین از نور خداست و حسین والاتر از بهشت و حورالعین است. 

و سپس خداوند از نور حسین، ائمه دیگر را آفرید. آنها علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر وعلی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و حجه بن الحسن المهدی علیهم السلام اند.( بحارالانوار، ج 25، ص 16 تا 20.)

پس نتیجه می گیریم که چون ادامة انوار مقدس معصومین (ع ) به وسیلة دخت گرامی پیامبر اسلام (ص ) است اورا لولاک لما خلقت الأفلاک نامیدند واین که چرا از زمان خاتم النبین (یعنی دخت پیامبر خاتم(ص)) روشن است که وجود مقدس حضرت فاطمه (س) از قبل خلقت ادم موجود بوده وهمه ی موجودات از نور وجودی او بهره مند بوده اند تا اینکه با گذشت زمانی عالم برای وجود او آمادگی کسب کرده ونهایتا خداوند اورا به پیامبر اکرم (ص) عنایت نمود تا یازده نورجلی از او پدیدار گردد.

منبع:

http://m27.parsiblog.com/Archive/%D8%B9%D9%84%D8%AA+%D8%AE%D9%84%D9%82%D8%AA/