بسم الله الرحمن الرحیم

ما بچه های دهه ی 60تی یه خصوصیات داشتیم که حتی بهمون نسل سوخته میگن و همه هم میدونن چقدر خوش بودیم اما یه نکته ای هم ما بگیم قبلا هم چیزایی گفتم یادمه ولی یادم نیست چی خلاصه ما اولا فشار روانی رومون زیاد بود حتی کتک میخوردیم در مدرسه و خونه و نهایت عشق و حالمون این بود که تلوزیون کلاه قرمزی و کارتون و برنامه ی کودک بزاره لذا ماهواره نبود یا کم بود و ما هم علاقه ی زیادی چون هم جذاب بود هم سرگرمی بود علاقه ی زیادی به فرهنگ اصیل ایرانی و کارتون های خارجی هم خعلیاش بیشتر از فیلمای ایرانی ارزش اخلاقی داشت خلاصه ما با فرهنگ تریم با ارزش های انقلاب و اساسی بالا اومدیم چون راهی نداشتیم ولی الان بچه های دهه ی 80دی لوس غالبا بعد همه نوع سرگرمی پای ماهواره اصلا فشار درس ندارن بعد تو خونه کارتون هم نگاه نمیکنن ما کلا خانوادگیانه فیلم میدیدم و همشم برنامه ی کودک نبود و خعلی بالاتر از سنمون رشد میکردیم ولی الان بچه های این دوره زمونه رو نمیدونم دقیقا چه طورن توی یه دنیای دیگری ان ولی ما خود به خود با فرهنگ میشدیم تموم عشقمون و نهایت عشقمون این بود مثلا فوتبالیستا چی میشه دیگه لذتی بالانر از این نداشتیم در ثانی توی مدرسه هم مجبور بودیم درس بخونیم و فشار زیاد روی مخمون بود یعنی اختیارات و امکانات و آزادی بچه های نسل جدید رو نداشتیم و به جرات میگم بهتر پرورش یافته ایم!و از نسل قبل هم بهنریم یعنی دهه ی 50 به پایین و هم ارزش اخلاقی خارجی ها هم طوری بود که پایبندی هایی داشتند و تربیت میکردن بچه ها رو و اخلاق مخلاق حالیشون میشد و هم اون موقع بچه زیاد بود و امیدشون به ماها بود که درست و با تربیت بزرگ بشیم تا جامعه رو اصلاح کنیم ولی کلا دردنیا وضع بدتر شده چه در پزشکی چه اخلاق و تکنولوژی جای خعلی جیزارو گرفته و عشق ها کم شده حتی به غیر خدا دیگه خودتون بهتر میدونید چه شده!یعنی میدونی زمونه ی ما تا همین ده سال پیشم همینطوری بودا یعنی یه فیلم که تلوزویون میزاشت اولا کلی بازدید کننده داشت دوما کل سیاست هارو میریخت بهم مثلا مردم شب یه فیلم میدیدند فردا برای هم تعریف میکردند و اصلا عوض میشدند بعضیا هم مثل ما خیالاتی میشدن که چقدر مثلا کارا درسته پلیسا کارشون درسته احترام میزارن و اگه مثلا پامون باز بشه خدایی نکرده بیمارستان چهارتا پرستار منتظر دم در بیمارستان که ما رو بزارن رو تخت و اینا با سرعت مارو ببرن به بخش  خاص برای درمان این فکرای خام تو ذهنمون بودا!!!البته با این فیلم ها سیاست اداره ها و مسولینم عوض میشدا بعضی وقتا و خوش رفتار میشدن اصلا در فشارهای فیلم ها و مردم بعد تو ادارات هم تلوزیون بود که برداشتنتش فکر کنم اداره ها هم مینشستن فیلم سرکار میدیند و قوانینشون عوض میشد آروم میشدن اصلا جمعی تلوزیون میدیدین الان معلون نیست لرستان با شیراز برنامه هاش چقدر فرق فوکوله!!