بسم الله الرحمن الرحیم
پنجشنبه, ۲۵ شهریور ۱۳۹۵، ۰۳:۵۵ ق.ظ |
علی |
۰ نظر
یکشنبه 21 شهریور 1395نسخه چاپی
متن سخنرانی عرفه - 95/6/21
بعضی از احساس غربت ها با دیدن غربتِ مادیِ واقعی برطرف می شود. اگر هر روز نمی توانی، هر هفته، هر ماه یا هر سال با غریب های واقعی ارتباطت را داشته باش، وگرنه مجبوری طبقه بالای خانه بنشینی، و وقتی مادرت صدایت می زند که بهترین غذا را برایت درست کرده ام، می گویی من غریبم، اشک می ریزی و در افق محو می شوی!!!
عده ای باید ببینند غریبِ مادیِ واقعی کیست تا احساس غربتشان برطرف شود. اینکه می گویند با مساکین بگردید، بین فقرا باشید و حتی به قبرستان سر بزنید، یکی از دلایلش این است که احساس غربت برطرف می شود.
در خانه ای مادری تنها می بینید که یک فرزندش شهید شده و فرزند دیگرش مشکلات دارد، وقتی از او می پرسی که چطوری؟ می گوید: خیلی غریبم! زمستان وقتی هوا سرد می شود، آب گرمکن نداریم و مشکلاتی وجود دارد. بعضی از احساس غربت ها با دیدن غربتِ مادیِ واقعی برطرف می شود.
- به دختر جانباز می گویند، آرزویت چیست؟
- آرزویم این است که پدرم هر روز من را نزند!!!
این مربوط به جانبازهای سی سال پیش نیست، جانباز همین الان است!
اگر هر روز نمی توانی، هر هفته، هر ماه یا هر سال با غریب های واقعی ارتباطت را داشته باش، وگرنه مجبوری طبقه بالای خانه بنشینی، و وقتی مادرت صدایت می زند که بهترین غذا را برایت درست کرده ام، می گویی من غریبم، اشک می ریزی و در افق محو می شوی!!!
الحمدلله که دوباره مراسم های کانون راه افتاده، برنامه ای راجع به رسیدگی به مناطق محروم استان خواهیم داشت. غیر از بحث های فرهنگی، کانال مادی باز شده که باید شما کمک کنید که غریب های واقعی شهرتان را بشناسید که در نهایت آبرو داری، رسیدگی شوند.
منظور از "اشکو الیک غربتی"، چه غربتی است؟ یعنی "انا لله و انا الیه راجعون". به قول مولوی، ما ز بالاییم و بالا می رویم...
انسان ها، غربتی را از منظر مرغ باغ ملکوتم، در دلشان احساس می کنند که در این غربت حتی اگر رهبر یا رئیس جمهور هم بشوی، احساس غربت را داری. ما از جنس اینجا نیستیم. اگر کسی را پادشاه جهان بکنیم، نمی توانیم غربت معنوی اش را برطرف کنیم، غربت معنوی یک جور برطرف می شود، آن هم این است که با عالم بالا دوست تر باشیم و ارتباط داشته باشیم.
برخی از غم هایی که فکر می کنیم از غریبی مادی ما است، مربوط به غریبی معنوی ما است و نمی فهمیم! چطوری وقتی در حرم اباعبدالله(ع) می نشینی و دلت باز می شود؟ نه پولی می دهد، نه وعده ای، نه هیچ چیزی! چون روحت با آنجایی که مال توست، احساس مُؤانست می کند. فرمودند: حرم آقا علی بن موسی الرضا(ع)، قطعه ای از بهشت است بر روی زمین، وقتی به آنجا می رسی، تازه به خانه ات رسیده ای؛ "حبّ الوطنِ، من الایمان".
معنویات برای ما موضوعیت دارد، اما سعی می کنیم آن را با مادیات پُر کنیم، بعد از مدتی فراموش می کنیم که معنویات برای ما موضوعیت داشته است! با مادیات هم پُر نمی شود!
در روایت داریم برای ارتباط با عرش، در طول روز سجده طولانی داشته باشید، برای رفع دل گرفتگی گفتن "لا حول و لا قوة الا بالله" یا "استغفار" را داریم، اگر احساس غربت می کنی، استغفار کن. استغفار یعنی "اتوب الیه"، برمی گردم و سیم اتصالم به عرش وصل می شود.
- به مادر شهید گفتند: چه داری؟ ماهی دویست تومان!
- چقدر کرایه می دهی؟
- ماهی هشتاد تومان.
- بقیه اش را چه کار می کنی؟
- نان، ماست و بعضی وقت ها سیب زمینی می گیرم!
- ما در خدمتیم.
- خانه من سربالایی هست، زمستان یخ می بندد، نمی توانم به مسجد بروم. این قسمت را یک کاری کنید تا بتوانم به مسجد بروم!
- شما که بیست سال است هیچ چیزی نداری، حتی تلوزیون که نگاه کنی! بعضی از این خانواده ها فقط رادیو می خواهند!این پیرزن، تمام ناراحتی اش این است که زمستان نمی تواند به مسجد برود!!!
صدایی که همه ما در سرازیری قبر می شنویم این نیست که چه خوردید و چه بردید؟ صدا به قول آقا امیرالمؤمنین(ع) این است: "اِنّ خَیْرَ الزّاد، التّقوی".
خدا را شکر می کنیم عرفه است و ما اهل این مراسمات هستیم، این اهلیّت را به عرش و فقر وصل کنید. اگر منتظر نشسته اید کسی این مردم را از فقر نجات دهد، بیخود نشسته اید. آستین هایتان را بالا بزنید و تلاش کنید. دل خدا و مردم را توأمان به دست بیاورید، اگر شب اول قبر به استقبالت نیامدند، حرف امیرالمؤمنین(ع) نقض می شود، نه حرف بنده!
بعضی از احساس غربت ها با دیدن غربتِ مادیِ واقعی برطرف می شود. اگر هر روز نمی توانی، هر هفته، هر ماه یا هر سال با غریب های واقعی ارتباطت را داشته باش، وگرنه مجبوری طبقه بالای خانه بنشینی، و وقتی مادرت صدایت می زند که بهترین غذا را برایت درست کرده ام، می گویی من غریبم، اشک می ریزی و در افق محو می شوی!!!
یا مونسی عند وحشتی
سخنرانی حجت الاسلام انجوی نژاد
تذکری در باب غربت!
عرفه
95/6/24
احساس غربت احساسی است که هر کسی می تواند برای خودش کشف کند. لذا وقتی می گوید "اشکو الیک غربتی" یک معنایش این است، یعنی کسانی که احساس غربت می کنند، نه اینکه غربتشان برطرف بشود، از غربتم شکایت می کنم که احساس غربتم برطرف شود.سخنرانی حجت الاسلام انجوی نژاد
تذکری در باب غربت!
عرفه
95/6/24
عده ای باید ببینند غریبِ مادیِ واقعی کیست تا احساس غربتشان برطرف شود. اینکه می گویند با مساکین بگردید، بین فقرا باشید و حتی به قبرستان سر بزنید، یکی از دلایلش این است که احساس غربت برطرف می شود.
در خانه ای مادری تنها می بینید که یک فرزندش شهید شده و فرزند دیگرش مشکلات دارد، وقتی از او می پرسی که چطوری؟ می گوید: خیلی غریبم! زمستان وقتی هوا سرد می شود، آب گرمکن نداریم و مشکلاتی وجود دارد. بعضی از احساس غربت ها با دیدن غربتِ مادیِ واقعی برطرف می شود.
- به دختر جانباز می گویند، آرزویت چیست؟
- آرزویم این است که پدرم هر روز من را نزند!!!
این مربوط به جانبازهای سی سال پیش نیست، جانباز همین الان است!
اگر هر روز نمی توانی، هر هفته، هر ماه یا هر سال با غریب های واقعی ارتباطت را داشته باش، وگرنه مجبوری طبقه بالای خانه بنشینی، و وقتی مادرت صدایت می زند که بهترین غذا را برایت درست کرده ام، می گویی من غریبم، اشک می ریزی و در افق محو می شوی!!!
الحمدلله که دوباره مراسم های کانون راه افتاده، برنامه ای راجع به رسیدگی به مناطق محروم استان خواهیم داشت. غیر از بحث های فرهنگی، کانال مادی باز شده که باید شما کمک کنید که غریب های واقعی شهرتان را بشناسید که در نهایت آبرو داری، رسیدگی شوند.
منظور از "اشکو الیک غربتی"، چه غربتی است؟ یعنی "انا لله و انا الیه راجعون". به قول مولوی، ما ز بالاییم و بالا می رویم...
انسان ها، غربتی را از منظر مرغ باغ ملکوتم، در دلشان احساس می کنند که در این غربت حتی اگر رهبر یا رئیس جمهور هم بشوی، احساس غربت را داری. ما از جنس اینجا نیستیم. اگر کسی را پادشاه جهان بکنیم، نمی توانیم غربت معنوی اش را برطرف کنیم، غربت معنوی یک جور برطرف می شود، آن هم این است که با عالم بالا دوست تر باشیم و ارتباط داشته باشیم.
برخی از غم هایی که فکر می کنیم از غریبی مادی ما است، مربوط به غریبی معنوی ما است و نمی فهمیم! چطوری وقتی در حرم اباعبدالله(ع) می نشینی و دلت باز می شود؟ نه پولی می دهد، نه وعده ای، نه هیچ چیزی! چون روحت با آنجایی که مال توست، احساس مُؤانست می کند. فرمودند: حرم آقا علی بن موسی الرضا(ع)، قطعه ای از بهشت است بر روی زمین، وقتی به آنجا می رسی، تازه به خانه ات رسیده ای؛ "حبّ الوطنِ، من الایمان".
معنویات برای ما موضوعیت دارد، اما سعی می کنیم آن را با مادیات پُر کنیم، بعد از مدتی فراموش می کنیم که معنویات برای ما موضوعیت داشته است! با مادیات هم پُر نمی شود!
در روایت داریم برای ارتباط با عرش، در طول روز سجده طولانی داشته باشید، برای رفع دل گرفتگی گفتن "لا حول و لا قوة الا بالله" یا "استغفار" را داریم، اگر احساس غربت می کنی، استغفار کن. استغفار یعنی "اتوب الیه"، برمی گردم و سیم اتصالم به عرش وصل می شود.
- به مادر شهید گفتند: چه داری؟ ماهی دویست تومان!
- چقدر کرایه می دهی؟
- ماهی هشتاد تومان.
- بقیه اش را چه کار می کنی؟
- نان، ماست و بعضی وقت ها سیب زمینی می گیرم!
- ما در خدمتیم.
- خانه من سربالایی هست، زمستان یخ می بندد، نمی توانم به مسجد بروم. این قسمت را یک کاری کنید تا بتوانم به مسجد بروم!
- شما که بیست سال است هیچ چیزی نداری، حتی تلوزیون که نگاه کنی! بعضی از این خانواده ها فقط رادیو می خواهند!این پیرزن، تمام ناراحتی اش این است که زمستان نمی تواند به مسجد برود!!!
صدایی که همه ما در سرازیری قبر می شنویم این نیست که چه خوردید و چه بردید؟ صدا به قول آقا امیرالمؤمنین(ع) این است: "اِنّ خَیْرَ الزّاد، التّقوی".
خدا را شکر می کنیم عرفه است و ما اهل این مراسمات هستیم، این اهلیّت را به عرش و فقر وصل کنید. اگر منتظر نشسته اید کسی این مردم را از فقر نجات دهد، بیخود نشسته اید. آستین هایتان را بالا بزنید و تلاش کنید. دل خدا و مردم را توأمان به دست بیاورید، اگر شب اول قبر به استقبالت نیامدند، حرف امیرالمؤمنین(ع) نقض می شود، نه حرف بنده!
