بسم الله الرحمن الرحیم
چهارشنبه, ۲۴ شهریور ۱۳۹۵، ۰۳:۴۱ ب.ظ |
محمد علی رضائیان جهرمی |
۰ نظر
ای که دیگر چشمهایت نمیبیند تا فریادم را بشنوی آیا درمیان شهرتت کسی دلش برایت سوخت اندکی؟!! شاید دیگر درد سوزش اسید تو را اذیت نکند ولی فریادهایت را چگونه خفه کرده و درونت به عنوان یک زن دفن کرده ای؟! آیا میشود داد نزد و چیزی نگفت و مانند قبل چیزی نباشد؟؟؟!!! تو فرو خوردی سیل ویرانگر و امواج سهمگین دریایت را شاید هم کسی دیگر نمیشنود آه خدای من!
- ۹۵/۰۶/۲۴