بسم الله الرحمن الرحیم
محمود کریمی مداح اهل بیت بسیار کم صحبت است و خیلی اهل مصاحبه نیست. ولی در بین همان حرف های کمی که می زند، می شود دغدغه های فرهنگی اش را هم کشف کرد. در ادامه صحبت های محمود کریمی را میخوانید.
دلیل خاصی دارد که به بعضی مجالس که دعوت تان می کنند، نمی روید؟
بعضی ها را واقعا من نمی شناسم. یکسری از فاکتورها باید در جلسه باشد تا برای روضه خواندن راحت باشیم. ملاک هایش خیلی زیاد است. جلسه امام حسین(ع) قانون و قاعده زیاد دارد. هیأت یعنی شکل و شمایل درست و حسابی.
خب تا حالا شده که محفل و مجلس درست و حسابی بروید بعد از یاالله گفتن و اتمام مراسم از خواندن خودتان راضی نباشید؟
بله. اکثرش هم به خودم برمی گردد. ما باید موجب زینت اهل بیت باشیم. بعضی ها به این قائل هستند که ما هر کاری که می خواهیم انجام بدهیم، امام حسین(ع) خودش درست می کند. نه آقا، این جوری نیست! تو استخر هم می خواهی بروی، باید پایت را بکنی توی حوضچه کلر، بعد بروی داخل. تو باید پاک باشی تا بیایی. تمام حواس پرتی های قبل از جلسه روی آدم، مخصوصا خواننده تاثیر می گذارد. دلشوره برای جلسه سیدالشهدا(ع) خیلی مهم است.
یک خانواده در محله ما هست که خانواده ای فقیر هستند و مشکلاتی دارند و رفتارشان هم عادی نیست و شاید خنده دار هم باشد ولی امام حسین(ع) را خیلی دوست دارند. یک روز بابا و دو تا بچه هایش آمدند دم خانه ما و گفتند می آیی خانه ما روضه بخوانی؟ گفتم نه، من وقت ندارم. ناراحت رفتند. مادرم داشت می آمد. گفت فلانی چه گفت. گفتم روضه داشتند ولی نرفتم. گفت برو تا سر کوچه نرسیده اند جلویشان را بگیر، باید بروی، من حلالت نمی کنم. دویدم گفتم آقا من اشتباه کردم. چه روضه ای هم شد. آدم را گاهی این جوری می خرند.
ما فکر می کنیم دیگر حاج محمود کریمی به محفلی که کمتر از دو سه هزار نفر باشد نمی رود یا اگر فضای تبلیغاتی نباشد نمی رود. ولی دلشوره شما چیز دیگری نشان می دهد.
ببین، یک چیزی باعث می شود که آدم رو به جلو برود؛ باور. شما باید امام حسین(ع) را باور کنی. مجلسی بوده که ۲۰ تا غزل و نوحه در جیبم بوده و رفتم اما نشده. به هر دری زدم نشده. آخرش گفتم آقا من غلط کردم. من کاره ای نیستم. گاهی هم شده که من در جلسه ای نشسته ام و همه اعاظم خواندن نشسته اند و هیچی هم نداشته ام و هیچی هم به ذهنم نمی آمده. گفتم آقا کمک کن و شده. توی این دستگاه باید فقط خودت واقف باشی. به محض اینکه به استغنا برسی مرخصی.
حد ورود موسیقی به دستگاه اهل بیت را چقدر می دانید؟
بعضی ها می گویند موسیقی و فکر می کنند موسیقی فقط ساز دارد. به خیلی از تصنیف ها که نگاه می کنید، برای یک روحانی، سادات، مداح یا تعزیه خوان است. دستگاه موسیقی که برای خودش تعریفی دارد، در خواندن بسیار مهم است. شما نمی توانید دستگاه ها را ندیده بگیرید. در قرآن هم مقام ها خیلی مهم است. من هم تا حدودی با دستگاه های موسیقی آشنا هستم. اگر کسی فقط با سه چهار گوشه یک دستگاه آشنا باشد خسته کننده می شود.
چقدر از نیازهای جوان ها را در محفل و مجلس تان در نظر می گیرید؟ جوان امروزی با همه گرفتاری هایش می خواهد امام حسینی بماند، درد دینش را حفظ کند. برای این ها چه می کنید؟
نطفه پاک، لقمه پاک، محیط پاک؛ هر کدام از اینها ایراد داشته باشد، تاثیر می گذارد. طرف نطفه و لقمه اش پاک است اما دوست هایی که انتخاب می کند شاید دوست های خوبی نیستند، پدر و مادرش هم کاری نمی کنند. فرهنگ سیدالشهدا(ع) این است که در خانه به همدیگر محبت داشته باشید.
اگر برادری به خواهرش و پدری به بچه هایش محبت نداشته باشد، اینها می روند بیرون از خانه، یک محبت کاذب را تجربه می کنند. یک نفر به آنها محبت می کند و می روند دنبالش.امام حسین(ع) و مجلس امام حسین(ع) کار خودشان را انجام می دهند. دعای بی بی هم پشت سر این بچه ها هست. پدر و مادر باید دین درد داشته باشند. نگویند ما هر کاری می کنیم بچه هایمان می روند هیأت. تازه هیأت هم نمی گویند. می گویند می رود محمود کریمی. از کجا معلوم که وقتی پرده ها کنار می رود آبروی من یکی از همه بیشتر نرود. هر کسی در جایگاه خودش باید دین درد داشته باشد.
شما مداحی را شغل می دانید؟
در روایات داریم که امام صادق(ع) به کسی که در خانه شان روضه خواند، زینت آلات و جواهرات قیمتی را گرفتند و به ایشان دادند و گفتند «آخرتت هم با من». اگر به این دید نگاه کنیم، یک منبع درآمد خیر است که حلال ترین پول دنیاست. به خاطر همین آن چیزی که می دهند مهم است. این با چیزی که شما می گیرید فرق می کند.
