بسم الله الرحمن الرحیم

البته من جدی نیستم تو بحث دعا خوندن و حرفه ای نیستما و این زیارت عاشورایی هم که امروز تو حرم امامزاده خواندم ممکنه یک حالی بوده باشه یعنی مثلا اونجا ارتباطم قوی بوده یا حال شما ممکنه مثل من نباشه یا شاید یه موقع دیگری بخونم اینطوری که میخوام بگم نشه و در نیاد خلاصه ما نفهمیدیم این زیارت عاشورا کنار ضریح امامزاده چه طوری تموم شد قبلنا مثلا خعلی به معنا توجه داشتم و میخواستم نور بگیرم و عمق متن دعا رو بفهمم ولی اینبار یه طوری که دست خودم بود نبود میخوام بگم که دعا ها اولا قلبی است یعنی خدا و امامان و حتی شمر و یزید که لعنت میکنیم و همه ی متن دعا ممکنه حرف دل ما نباشه ولی در وجود ما همه ی اینا باید یا قسمتی یا هرچیزی توی قلب ما جا داره حالا ممکنه فرشته ها حرف دلشون باشه این دعاها خلاصه توجه کنیم که درون خودمون این دعاها شکل بگیره یعنی من قبلا شمر رو که لعنت میکردم به درونم توجه نداشتم درصورتیکه درون نفس و قلب ما ممکنه شمرها باشه ممکنه همین نفس من طغیان کنه ما همه چیز درونمون داریم موقع دعا و منم همینطوری خواندم دعارو کیف میکردم و باحال بود برام و وسواسی نبودم که حالا چرا چیزی نفهمیدم مثلا و یا باید خدایی باشیم و اینا و باید حتما عوض بشم نه این وسواسیت هارو نداشتم و راحت رد شدم و چون اندک توجهی داشتم دعا برام لذت بخش بود و زود تمام شد که گفتم ممکنه حال میبوده ومن دعا خوان حرفه ای نیستم و از طرفی چند تا دعا هم دیروز گوش میدادم آیت الله جوادی ره میخواندن نفس مبارکشون در دلم بود و خدا یاری داد وسواس نباشم چون موقع دعا شیاطین میخوان کاری کنند که زهر مارت بشه و ممکنه عبادتت برات سخت بشه و سرت درد بگیره یا فکرت به بیرون باشه یا دلمون آلوده هست و منم توی حرم کنار ضریح بودم بهم خوش گذشت و از من بالاتر و لذت بخش تر کسی است که جمله ای از دعا ها و زیارات در دلش میمونه و بعدا تو خلوت برای خودش زمزمه میکنه و حالا ممکنه اشک و صفایی هم بکند که من اینطوری دیگه نیستم و نبودم این حال بالاتر رو نداشتم وگرنه این دعاها در دل پاک فرشتگان هضم نمیشه و در تعجبند و تکرار میکنن و خعلی براشون دعاهای مفاتیح مثلا خعلی براشون سنگین هست و میفهمند یه چیزایی ولی ما نمیفهمیم و اگه یه لحظه هم یه جایی یه فرازی رو درک کنیم هرچند اندک کافیه و باید هم بیشتر مراجعه کنم به دعاها که حالم رو خوب کرد ولی اینبار به خودم گیر نمیدم  و دعارو در حالت شمر بیرون ایشالا نخوانم بلکه شمر رو و خدارو و هرچی دعا میگه رو باید در قلبم ودرونم جستجو کنم و توجه به درون کنم و خودم که درونمون جا داره برای همه ی جهان  تا برسه خدا و ما حیوان نیستیم که بیرونی باشیم! چون حیوانات هم ذکر خدا میگن ولی عوض که نمیشن و علمی بهشون اضافه و ادراک ندارن که ایشالا موفق باشیم در دعا ها و خودشناسی و خدا شناسی!