بسم الله الرحمن الرحیم
ای خدای مهتاب؟؟شکرت.
ای خدای سروهای بلند؟؟شکرت..
ای خدای ماهیان دریا؟؟شکرت...
ای خدای دل های شکسته؟؟شکرت....
ای خدای نابودشدگان در راه هایت؟؟شکرت.....
ای خدای برطرف کننده ی اندوه ها؟؟شکرت......
ای خدا بی نیازی جستم در خیالم از غیر تو چون تو ضامن نیاز افراطی منی و حال امیدوارم با صدا کردنت مرا ببخشی و فضلم دهی و آرامشم دهی ، ای خدا نه دلم میخاهد به زنی فکر کنم بد و یا نیازم رو غیر درگاهت طلبم ولی چ کنم وقتی با تو سخن میگویم میشنوند و می آیند انگار صدای دلم و درخواست از تو تا صد کوچه پیچیده ... ای خدا چقدر بد و نمک نشناس بودم که تو بدن سالمی و هزاران کرم و بخشش عطا کردی ولی من غافلانه تو را نخواندم ولی اینک که میبینم نیازم هست تو را خواندم و دیدیم که چقدر از تو دور بوده ام و با تو درد دل نمیکرده ام !!! ای خدا چند دلیل داشتم که تو به من توجه کنی و مرا با اشتغال به نیازها آرامشم دهی ولی چ کنم که هزاران دلیل برای فاصله ی بیشتر به تو داشتم که غافل از آن و این و گناه بوده ام ای خدا از نیازم فهمیدم که درهای رحمتت میتواند باز باشد اینبار بدون اراده ی الهی دیگران و حتی زمان بی میلی و ناامیدی از روزگاری خوش ولی خوشتر آنکه با تو سخن بگویم در دلم و از تو بخواهم!!
