إ نَّ بَنِی اءُمَیَّةَ لَیُفَوِّقُونَنِی تُراثَ مُحَمَّدٍ صَلّى اللّهُ عَلَیهِ وَ آلِه تَفْوِیقا وَ اللَّهِ لَئِنْ بَقِیتُ لَهُمْ لَاءَنْفُضَنَّهُمْ نَفْضَ اللَّحّامِ الْوِذامَ التَّرِبَةَ.
قال الشریف :
وَ یَرْوى الْتراب الوذمة وَ هُو عَلى الْقَلب . قالَ الشریف وَ قَوْله ع : لیفوقوننی اءی : یعطوننی مِن الْمال قَلیلا کفواق الناقَة ، وَ هُوَ الحَلَبة الواحِدة مِن لبَنها، وَالوذام جَمْع وَ ذَمة ، وَ هِی الحِزَّةِ مِنْ الْکَرش اءو الکبد تقع فِی التُراب فَتنفض .
بنى امیه از میراث محمد (ص ) اندکى را به من مى دهند، چونان اندک شیرى که به بچه شتر دهند. به خدا سوگند، اگر زنده بمانم آنان را پراکنده سازم و به دور افکنم ، آنسان ، که قصاب پاره اى از جگر یا شکنبه خاک آلود را به دور مى افکند.
شریف رضى گوید :
((لیفوّقوننى ))، یعنى مال را اندک اندک به من مى رسانند. و ((فواق الناقة )) یعنى آن را یکبار شیردادن . و ((وذام )) جمع ((وذمه )) است . و آن پاره جگر یا شکنبه اى است که بر روى خاک افتاده و قصاب آن را به دور مى اندازد.
