بسم الله الرحمن الرحیم

جستجوی دیوان حافظ در مورد باده

شما در این قسمت میتونین کلمه و یا واژه خودتون رو در کل غزل های دیوان حافظ جستجو کنین و از لیست غزل هائی که متن مورد نظرتون در اونها استفاده شده مطلع بشین ...

 

88 غزل پیدا شد ...

جستجو در مورد باده 

490  در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی

خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی ... کرده‌ام توبه به دست صنم باده فروش ...

481  بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی

حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی ...

477  دو یار زیرک و از باده کهن دومنی

دو یار زیرک و از باده کهن دومنی ...

473  وقت را غنیمت دان آن قدر که بتوانی

زاهد پشیمان را ذوق باده خواهد کشت ...

469  انت روائح رند الحمی و زاد غرامی

به سان باده صافی در آبگینه شامی ...

433  ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی

باده نوش از جام عالم بین که بر اورنگ جم ...

428  سحرگاهان که مخمور شبانه

گرفتم باده با چنگ و چغانه ...

423  دوش رفتم به در میکده خواب آلوده

آمد افسوس کنان مغبچه باده فروش ...

418  گر تیغ بارد در کوی آن ماه

یا جام باده یا قصه کوتاه ...

414  گلبن عیش می‌دمد ساقی گلعذار کو

باد بهار می‌وزد باده خوشگوار کو ...

413  خط عذار یار که بگرفت ماه از او

من برده‌ام به باده فروشان پناه از او ...

406  گفتا برون شدی به تماشای ماه نو

ساقی بیار باده که رمزی بگویمت ...

405  به جان پیر خرابات و حق صحبت او

بیار باده که مستظهرم به همت او ... مدام خرقه حافظ به باده در گرو است ...

396  صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن

ما را ز جام باده گلگون خراب کن ... با ما به جام باده صافی خطاب کن ...

395  گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن

ساقی به دور باده گلگون شتاب کن ...

391  خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن

باده خور غم مخور و پند مقلد منیوش ...

389  چو گل هر دم به بویت جامه در تن

تنت در جامه چون در جام باده ...

388  بهار و گل طرب انگیز گشت و توبه شکن

حدیث صحبت خوبان و جام باده بگو ...

375  صوفی بیا که خرقه سالوس برکشیم

غارت کنیم باده و شاهد به بر کشیم ...

364  ما بی غمان مست دل از دست داده‌ایم

همراز عشق و همنفس جام باده‌ایم ... گو باده صاف کن که به عذر ایستاده‌ایم ...

350  به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم

ز باده خوردن پنهان ملول شد حافظ ...

348  دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم

خورده‌ام تیر فلک باده بده تا سرمست ...

341  گر من از سرزنش مدعیان اندیشم

من اگر باده خورم ور نه چه کارم با کس ...

325  گر دست دهد خاک کف پای نگارم

ای باد از آن باده نسیمی به من آور ...

322  خیال نقش تو در کارگاه دیده کشیدم

ز لعل باده فروشت چه عشوه‌ها که خریدم ...

315  به غیر از آن که بشد دین و دانش از دستم

بیار باده که عمریست تا من از سر امن ...

312  بشری اذ السلامه حلت بذی سلم

حافظ بخورد باده و شیخ و فقیه هم ...

309  عشقبازی و جوانی و شراب لعل فام

باده گلرنگ تلخ تیز خوش خوار سبک ...

296  طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف

مست ریاست محتسب باده بده و لا تخف ...

295  سحر به بوی گلستان دمی شدم در باغ

یکی چو باده پرستان صراحی اندر دست ...

292  قسم به حشمت و جاه و جلال شاه شجاع

حریف باده رسید ای رفیق توبه وداع ...

276  باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش

کیست حافظ تا ننوشد باده بی آواز رود ...

275  صوفی گلی بچین و مرقع به خار بخش

ساقی چو شاه نوش کند باده صبوح ...

272  بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش

زان باده که در میکده عشق فروشند ...

263  بیا و کشتی ما در شط شراب انداز

مرا به کشتی باده درافکن ای ساقی ...

260  ای سرو ناز حسن که خوش می‌روی به ناز

چون باده باز بر سر خم رفت کف زنان ...

257  روی بنما و مرا گو که ز جان دل برگیر

صوف برکش ز سر و باده صافی درکش ...

254  دیگر ز شاخ سرو سهی بلبل صبور

گوید تو را که باده مخور گو هوالغفور ...

246  عید است و آخر گل و یاران در انتظار

ناچار باده نوش که از دست رفت کار ...

243  بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید

خوش می‌کنم به باده مشکین مشام جان ... در حیرتم که باده فروش از کجا شنید ...

241  معاشران ز حریف شبانه یاد آرید

چو لطف باده کند جلوه در رخ ساقی ...

240  ابر آذاری برآمد باد نوروزی وزید

باده و گل از بهای خرقه می‌باید خرید ...

239  رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید

که پیر باده فروشش به جرعه‌ای نخرید ...

230  اگر به باده مشکین دلم کشد شاید

اگر به باده مشکین دلم کشد شاید ...

225  ساقی حدیث سرو و گل و لاله می‌رود

و از ژاله باده در قدح لاله می‌رود ...

224  خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود

بیار باده و اول به دست حافظ ده ...

201  شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

بیار باده که این سالکان نه مرد رهند ...

200  دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

پنهان خورید باده که تعزیر می‌کنند ...

195  غلام نرگس مست تو تاجدارانند

خراب باده لعل تو هوشیارانند ...

186  گر می فروش حاجت رندان روا کند

ساقی به جام عدل بده باده تا گدا ...

184  دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند

با من راه نشین باده مستانه زدند ...

183  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

باده از جام تجلی صفاتم دادند ...

179  رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

که جام باده بیاور که جم نخواهد ماند ...

173  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

باده صافی شد و مرغان چمن مست شدند ...

163  گل بی رخ یار خوش نباشد

بی باده بهار خوش نباشد ...

159  نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

غم دنیی دنی چند خوری باده بخور ... دلق و سجاده حافظ ببرد باده فروش ...

153  سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

که چشم باده پیمایش صلا بر هوشیاران زد ...

150  ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

ساقی ار باده از این دست به جام اندازد ... باده با محتسب شهر ننوشی زنهار ...

149  دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی‌گیرد

بیا ای ساقی گلرخ بیاور باده رنگین ...

145  چه مستیست ندانم که رو به ما آورد

که بود ساقی و این باده از کجا آورد ... تو نیز باده به چنگ آر و راه صحرا گیر ...

143  سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیدمش خرم و خندان قدح باده به دست ...

131  بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

بهای باده چون لعل چیست جوهر عقل ...

129  اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد ... طبیب عشق منم باده ده که این معجون ...

123  مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

نغز گفت آن بت ترسابچه باده پرست ...

116  کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

ز زهد خشک ملولم کجاست باده ناب ... که بوی باده مدامم دماغ تر دارد ...

105  صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد ...

100  دی پیر می فروش که ذکرش به خیر باد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ ...

84  ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

ساقی بیار باده که ماه صیام رفت ... نقد دلی که بود مرا صرف باده شد ...

78  دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

ساقی بیار باده و با محتسب بگو ...

74  حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

باده پیش آر که اسباب جهان این همه نیست ...

67  یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست

باده لعل لبش کز لب من دور مباد ...

66  بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

بیار باده که رنگین کنیم جامه زرق ...

54  ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

ز دور باده به جان راحتی رسان ساقی ...

46  گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

در مذهب ما باده حلال است ولیکن ...

45  در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

چنین که حافظ ما مست باده ازل است ...

44  کنون که بر کف گل جام باده صاف است

کنون که بر کف گل جام باده صاف است ...

41  اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است ...

37  بیا که قصر امل سخت سست بنیادست

بیار باده که بنیاد عمر بر بادست ...

26  زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست

عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند ... کافر عشق بود گر نشود باده پرست ...

25  شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

صلای سرخوشی ای صوفیان باده پرست ... بیار باده که در بارگاه استغنا ...

24  مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

ناامید از در رحمت مشو ای باده پرست ...

22  چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست

گرم به باده بشویید حق به دست شماست ...

20  روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

چه ملامت بود آن را که چنین باده خورد ... باده نوشی که در او روی و ریایی نبود ...

13  می‌دمد صبح و کله بست سحاب

همچو حافظ بنوش باده ناب ...

11  ساقی به نور باده برافروز جام ما

ساقی به نور باده برافروز جام ما ...

9  رونق عهد شباب است دگر بستان را

گر چنین جلوه کند مغبچه باده فروش ...

8  ساقیا برخیز و درده جام را

باده درده چند از این باد غرور ...

4  صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

چو با حبیب نشینی و باده پیمایی ...