بسم الله الرحمن الرحیم

اگه یادتون باشه یه روشی رو ما ممنحن شدیم که چیز بود چنه بابا چته؟؟ خلاصه ما گفتیم وقتی قرآن میخونه در تلوزیون به آیات گوش بدیم و در ذهن آیه رو بنویسیم خوب منم تو نماز همینکارو کردم و رفتم توی عالمی که چند نفر رو دیدم که رو مخمن نمیدونم حالم بهتر شد البته اینا تنها راه سلوک نیست من حال میکردم بیشتر با خدا حرف بزنم ولی اینکارو در نماز نکرده بودم فقط یه بار تو مسجد بعد بهم حوش گذشت امشب یعنی وقتی میگفتم بسم الله دیگه بسم الله رو سعی میکردم در ذهن بنویسمش و حواسم رو ذهنی جمع کرده بودم حالا ذهن من طوریه که نورانی نیست و دقیق و واضح نمینویسه و چشمم رو روی هم بزارم مثل همه سیاه مینبیم ولی تماشای عالم با دل هست یعنی مکاشفه با دل هست نه روی صفحه ی چشم یعنی یه پرده ای میاد ممکنه طرف رو حیوان ببینه و دل ممکنه قوی بشه به طوریکه چشم کار نکنه درست چون شنیدم که یه نفر طرف رو گاو دیده و لگد بهش زده در مسجد!!! خلاصه تنها راه سلوک این روش نیست برای من خوب بود وچسبید و دلم میخواست بیشتر عبادت کنم و خدا رو صدا بزنم یعنی این روش اشتباه نیست چون شما در نماز بلخره گوشت صداهای اطراف رو میشنوه و چشمت غیر خدارو میبینه لذا سلوکی است که ذهن هم  بنویسه اذکار رو و یه روش هست مثلا میخوای سوره ی حمد رو بخونی داری میخونی و تصویر کلمات این سوره رو مینویسی من خودم یه مدت طولانی بود که اصلا ننوشتم ولی خطم فرق کرده یه دلیلش همینه که ما چیزایی که میخونیم در ذهن نقش میبنده و یه طوری ثبت میشه لذا دستخطم عوض شده حتی بزرگان هم بهترین و خوش خط ترین خطها رو ندارن و دلیل هم نمیشه ولی اینکارو حدس میزنم کردن چون دستخط ما درون رو نشون میده و خعلی اسرار رو اگر کارشناس باشن میگن منم حالم خوب نبود داشتم تلوزیون نگاه میکردم که کمکم موقه نماز شد و قرآن رو از این روش استفاده کردم بعد روحانی ای اومد باز از این روش بعد تهران قرآن خواند و نماز بازم همینکارو کردم بعدشم خودم وضو گرفتم و دوباره از این روش نماز خواندم و ذکر هم بیشتر گفنم و با خدا بیشتر حال کردم شما ممکنه سلوکت بالاتر باشه یه روش دیگری به کار ببری برای من که ذاغونم و یاد خدام کم هست این روش خوب بود! وگرنه اصلا حال نداشتم زیاد و دلم میخواست بازم نماز بخونم نماز مستحبی و یا قرآن گوش بدم و در ذهن بنویسم اصلا خط هایی رو هم که مینوشتم با خط ظاهری فرق میکرد یعنی یه نوع اکتشاف بود مثلا کلمه ی الحمدلله این ح  رو مثل دستخظ تایپی درذهنم نمیومد و خوشتویسی میومد گرچه خودمم اینطوری نمیتویسم رو کاغذ!!!البته نبابد تمرکز کرد که چبر دبگری نفهمید زرنگی اینه که بزرگان رو فراموش نکنیم و دعاشونن کنیم و در ذهنمون باشن و صلوات براشون بفرستیم حتی تو سجده که خعلی خوبه! خلاصه با این روش خودمو کمتر میگرفتم وقوی نمیدونستم در نماز و در غیر نماز هم متوجه میشدم فضا ملکوتیه و نورانی انگار فرشته ها در رفت و آمدن!!!