|
|
|
و در شعلههای سوزان آتش دوزخ میسوزد. (۱۲)
|
|
وَیَصْلَى سَعِیرًا ﴿۱۲﴾ |
او در میان خانوادهاش پیوسته (از کفر و گناه خود) مسرور بود! (۱۳)
|
|
إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿۱۳﴾ |
او گمان میکرد هرگز بازگشت نمیکند. (۱۴)
|
|
إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ ﴿۱۴﴾ |
آری پروردگارش نسبت به او بینا بود (و اعمالش را برای حساب ثبت کرد). (۱۵)
|
|
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیرًا ﴿۱۵﴾ |
سوگند به شفق! (۱۶)
|
|
فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿۱۶﴾ |
و سوگند به شب و آنچه را جمع آوری میکند.(۱۷)
|
|
وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿۱۷﴾ |
و سوگند به ماه آنگاه که بدر کامل میشود. (۱۸)
|
|
وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿۱۸﴾ |
که همه شما دائما از حالی به حال دیگر منتقل میشوید. (۱۹)
|
|
لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ ﴿۱۹﴾ |
پس چرا آنها ایمان نمیآورند؟ (۲۰)
|
|
فَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿۲۰﴾ |
و هنگامی که قرآن بر آنها خوانده شود سجده نمیکنند؟ (۲۱)
|
|
وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لَا یَسْجُدُونَ﴿۲۱﴾ |