بسم الله الرحمن الرحیم

یه موضوعی ما مطرح کردیم که خودمونم توش موندیم فی الواقع گقتیم در نماز و سحده مثلا چهره ی مطهر اماممون رو در نظر داشته باشیم و تواضع به خرح بدیم و تغییر کنیم بعد مثلا با مهربانی صحبت می کنیم حالا به نحوی میخوام رد کنم اولا نماز معراج مومنه لذا هر نمازی یه حس و حالی میده نماز تکراری نداریم دوما بعضی احادیث علمه بعضی از احادیث تکنیکه یعنی ما میتونیم بهتر بشیم میتونیم عوض کنیم تقدیرمون رو این تکنیک ها حتما باید رندی به خرج داد و فهمید وگرنه اگر استاد بازش نکنه نور کم میشه ولی مثلا برای نماز حالتی که باید داشته باشی در مقابل خدا و لحنت مثلا صدات نمیدونم حرکاتت حواست فکرت خیالت حالتت حدیث خاصی نداریم یعنی مثلا شاید خضر نبی (ع) از من انتظار داره که لحنی داشته باشم در نماز که گرگی باشم که شیاطین رو دور کنم از خانه ام حالا اگه من بخوام اون حالت صحبت با چهره ی امامم رو در نظر بگیرم خوبه ولی حالتم فرق داره بله اگه من مهربان بشم و بخوام زورکی فیلم بازی کنم و با اخبتارم با زور با چهره های بزرگان  ارتباط بدم خوبه ولی بلخره باید دید رضایت خدا چیه باید دید که چه چیز نورانیت میاره چی انتظاره چه کار باید کرد باید استاد داشت یعنی اگر خدا رو در نظرم بگم آقا من مثل بچه ها هیچ دیدگاهی از خدا ندارم سوره ی توحید سوره ی است که نمیشه آقا به هیچ انسانی نسبت داد حتی ولی خدا و امامان این ویژگی رو ندارن لذا ما فقط باید ظاهری و با نافهمی بسیار زیاد و عقل سست ازش بگذریم ولی امروز داشتم جوشن کبیر جلوی کامیپوتر میخوندم مثلا میگفت (یا من ذکره شرف للذاکرین) خوب دنبال کیه؟؟ دنبال امام زمانم هستیم دیگه میشه امام زمان رو شناحت که شغلش چیه داره چه میکنه چقدر قدرت داره میشه فهمید اصلا من دیدم مثلا اگر خدا رو بگیرم مطلق خوب جهانی خلق شده ولی اگر امام زمان رو بگیرم الانم داره خلق میشه یه همچین چیزایی است حالا بستگی داره صفت چی باشه بعد میفهمیم نه تنها از اول نبوده بلکه الانم هست و آینده هم هست وقتی صفت رو نگاه میکنی و میگی این صفت امامه اینطوری میشه حالا بعدا شاید تفکر کنم باز کنم خلاصه آقا باید دید رضایت اماممون در چیست رضایت امام رو فهمیدن سخته باید استاد بگه و بخواد همین که بخواد هم مهمه که خواسته اش اثر داره بر روی ما اینا اقدر قوی ان فقط باید رجوع بشه باید فکر بشه مثلا بعضیا وقتی پریشان میشن یاد استاد و خدا می افتن بعضی ها وقتی بیمار میشن بعضیا وقتی اصلا گناه میکنن و عذاب وجدان میگیرن اینطوری میشه مومن من خودم چند روز پیش رفتم نماز جماعت دیدم در مسجد فی الوافع جای یاد کردن بزرگان نیست و شانش نیست فهمیدم که همین که خودم باشم و خدام بسته و لذا به خودم گفتم چه حالتی باید باشم دیدم حالت عادی من خواست حضرت خضره و حتما نمیخواد که من خیال و اوهام و یا تجسم خاصی داشته باشم و چهره ی بزرگان رو با زور یاد کنم و صلوات بفرستم بلکه بدون فشار و عادی میشه خواند در مسجد و میشه حالا یه صلوات هم فرستاد ولی بعضی چیزا گفتم امامان میگن آقا اینکارو بکن راهکار میدن اگه ما توجه نکنیم و ظاهر و باطن و عمق کار رو نسنجدیم در این اجادیث گمراه میشیم یه مرتبه میبینی یه نکته ی ریز رعایت نکردی شیاطین مسلط شدن یا نور خدا کم شد در صورنیکه این راهکارش رو گفته بودن ولی مثلا برای نماز خواندن توجه به خداباید داشت حالا شما بستگی داره مردان مخصوصا داد بزنن یا نرم باشن اخم کنن اصلا نگاهشون به مهر باشه یا به هوا اینا همش میشه آقا هرکس یه سلوکی داره فقط مراقب باشیم در عبادت ریا نکنیم ولی در غیر عبادت آقا هرچی دلت میخواد فیلم بازی کن که اگه فیلم بازی نکنی برعکس میدزدنت و میشناسنت و  سوار میشن اینم توصیه  ی من!