بسم الله الرحمن الرحیم

اونروز توی حمام داشتم به معنای لااله الا الله و غفلتام فکر میکردم و تک بیتی سرودم که:

هدفی جز تو ندارم ای خدا/خواسته ای جز تو ندارم ای خدا

یا

هدفی جز هدف الهی ندارم من/خواسته ای جز خواسته ی خدایی ندارم من

بله این هدف و خواسته ی ما خعلی مهمه که نیت چیه هدف خواسته حتی برای شهادت که صدر اسلام پیامبر به یکی از یاران میگه مثلا گریه نکنید که طرف برای خر غنیمت گرفتن شهید شده بله در مملکت ما هدف چیه؟ هرکس باید جورچینی برای پازلی باشه هرکس باید خیرخواه جامعه باشه هرکس مثل چین و ژاپن و کره باید متحد و دلسوز و پایبند به اصول قوانین و اهداف مملکت باشه درحالیکه عده ی زیادی فکر میکنن در جمهوری اسلامی داره بهشون ظلم میشه ولی کره ای های بی دین بر سر قوانین کمونستی و پوچ خودشون ایستاده و پیشرفتی بالاتر از ما دارن و ما انگار خدا هم نداریم در سطح جامعه و بازار و ایراد یکی از ایراد ها اینه که هیچ چیز و هیچ کس سر جایش نیست حالا شما میتونی بگی استاد نداریم میتونی بگی آموزش ندیده و پست گرفته ولی مردم اقتصادشون از پانزده سال پیش خعلی بهتر شده و شغل های کثیف و یا خوارکننده کم شده ولی ما به تناسب اهدافمون اقتصادمون خرابه بلخره یا مثلا سرجاش نیست پولا اون که باید پول بهش برسه نرسیده و بدبخت شده و با کارای دولت دیگه مردم محروم شده اند و دیگه کسی هوس نمیکنه در شهرهای بزرگ گاری بدست بگیره بیاد توی خیابونا چون هم شهرداری نمیزاره هم میبینه یارو بیکار نشسته توی خونه داره از دولت پول کلان میگیره خوب طمع میکنه اینکه مغازه داره که مثلا ذلش برای من نسوخته و دیگه کاسب هم حبیب خدا نییت و دزد خدا شده دیگه میچاپن و هدفی ندارن جز چپاول بیشتر مردم و دوباره هیچ چیز سر جایش نیست و دانش آموز درس برای رشته هایی میخونه که کار و شغل ندارد فی الواقع و دارن طرف رو میفرستن جهنم درحالیکه حکومت امام زمان عج حکومت مستضعفان هست نه که شکم پرستان همینطور پول دولت رو بچاپن و بچاپونن و خلاصه کمی گنده کنند و حالا بر سر ما هم سوار شن و مستضعفان هم ضعیف تر از سال قبل بهشون نرسند و همینطور ریخت و پاش و همایش و اینا و هرکی باید سرجای خودش باشه حتی هنرمندان و مثلا بازیگران باید براشون شغل ایجاد کنند که کار کنند اگه هدف داریم اگه هیرخواهشونیم نمیگم که هنرمند مثلا خواننده ها و بازیگران دارن اقتصاد مملکت رو خراب میکنن بلکه دارن میسوزن و میسازن و مثلا آخوندان باید جیبشون پر تر هم باشه برای کار فرهنگی و معنوی و الهی باید ثروتمند باشن ولی طبق هدف و خواسته ی الهی هرکس باید استعدادش سنجیده بشه و مملکت هم اینطور نمیمونه معلومم نیست شاید چند سال دیگه از افغانستان کارگر که نه مثلا فروشنده بیاد و دیگه ایرانی ها غیرت کار کردن هم نداشته باشن و یا به حقوق و پول منصفانه راضی نباشن و کار نکنند حالا دیگه وقتی افراد سرجای خودشون نباشن به قول کیوسک همینه دیگه هر قصابی دکتر میشه با یه روپوش سفید!! و باید برنامه داشت باید مردم رو شرکت داد در کار فرهنگی در کار اقتصادی در کار مذهبی در کار اصلا و میبینیم که ثروت های ما درجای خودش ثروت دولت درست خرج نمیشه و دارن پس میزنن و درجا و جفتک که آقا ما کارمون درسته نزدیک ما نیا و دارن میرانن نردم رو به جای اینکه دستشون رو بگیرن و خوب ما در جنگ هم هستیم و همیشه ثروت نظامی باید سرجای خودش باشه و امنیت کشور خعلی مهم تر میتونه باشه تا اقتصادی که میشه با تدابیر حل شه ولی مردم طمع کردن چون یه عده با ماشین های خارجی یه شبه بدون زحمت و با دزدی که دولتم میتونن نقش داشته باشه پولدار شدن و شغل ها هم امنیتی و پادگانی و بین خودشون تقسیم شده که حتی به کسی اجازه نمیدن گاری بگیره بدست چه برسه کارخانه بزنه و مردم از دولت انتظار همه چیزو دارن و زحمت و خدمت نمیکنن و نمیکشن و جوان ها هم پاستوریزه تر و مامانی تر و شکننده تر حالا له امید پارتی بشینیم به امید خدا یه پارتی ای یه نفوذی بلخره وقتی هدف نداریما میبینی