بسم الله الودود

تازه دارم از حرم حضرت شاهچراغ علیه السلام میام چون قرار بود امشب آیت الله مکارم رحمه الله علیه سخنرانی کنند مام رفتیم دیگه و شلوقش نکرده بودند و دسته جات رو خبر نکردند و سخنرانی هم کوتاه بود نسبتا ولی به نماز ایشان نرسیدیم و ایشان می فرمودند که در شناسنامه مکارم هستند ولی هرجا امضا می کنند پشت فامیلیشون شیرازی رو هم می نویسند و افتخار میکنند و اما نصیحت ایشان برای اینکه ما عبرت بگیریم و تغییر کنیم مثلا چندین واعظ داره انسان در عالم پرزرق و برق دنیا که محل فریب خوردن ماست به قول ایشان که حتی اگر بشماریم بیش از ده تا هم ممکنه برسه و این وعظ ایشان مخصوص من بود و دیدم واقعا کمبودش رو دارم که همچین نصیحیتی رو از ایشان بشنوم و هرکس زو زنده میکند که فریب زرق و برق دنیا رو نخوریم و حواسمونم باشه

اول گفتن 120 هزار پیامبر هست که وعظ میکنه در درون انسان و اون رو به راه میاره که این پیامبران اومدن دوم مثلا بناهای تاریحی ویران شده همچون تخت جمشید و کاخ کسری که آدم نگاه میکنه میبینه که پادشاهانی با اون جلاه و جلوت زندگی میکرده اند و الان چه شده سوم مردگان بهترین چیز برای وعظ هست که آدم با دیدن مرده ی خاموش پیام رسا و فریاد بلندشون رو میشنوه چهارم رو نفس سرزتشکر که میگه که این چه کاری بود که کردی؟؟ و آدم شب خوابش نمیبره و از درون خدا چیزی در وجود انسان گذاشته که برای گناه سرزنش میکنه ومیفرمودند که به کرات دیده شده که قاتلانی بعد از قتل که اثری از قاتل نیست خودشون میرن اعتراف میکنن نزد پلیس و بهشون میگن خوب چرا اعتراف کردید میگن عذاب وجدان داشتیم و در عذاب بودیم! و پنجم هم طبق روایتی آدم در هرچیز بنگرد وعظه و نصیحت میکنه آدم رو مثلا برگ خشک درختان در پاییز روزی زنده بوده اند و شاداب و سالم و ما هم یه روز شکسته میشویم و این پیرمردان که نمیتونن راه بروند حتی اینا در جوانی که اینطوری نبودند و می فرمودند که حتی یک موی سفید در سر ما که پیدا میشه این خودش وعظه

خلاصه منم دیدم که واقعا چنین رخنه و خللی در من هست و مست دنیام واقعانی ولی اینو میخواستم بگم که من اگه تخت چمشید رو از راه دور که نظر میگیرم میگم این ویرانه ها چیه و عیرت نمیگیرم تازه بهشون هم رسیده اند فقط یه بار یادمه شاهچراغ رفته بودم و یه ویرانه رو توی خیابان تو تاکسی دیدم بعد گفتم به خودم که اینجا کسانی زندگی میکرده اند و روحشون انگار حبسه در این مکان ولی الان چنین حسی ندارم و هیچ عبرت نمیگیرم اتفاقا اگه کاخ ها رو ببینم بیشتر عبرت میگیرم!!! و ایشان هم می فرمودند اگر کور نیستیم باید عبرت بگیریم وقتی این خرابه ها رو میبینم شایدم به خاطر اینه که از نزدیک ندیده ام و فضاش ملموس نیست برام و حتی قبرستان هم نمیرم متاسفانه فقط چند روز پیش با بابام رفتیم در جهرم و داشتم فاتحه میخوندم ولی وقتی نوشته های روی چند تا قبر رو دیدم و خوندم تغییر حال پیدا کردم و یادم نیست به چی فکر میکردم شاید اینکه در هر سنی بمیریم جای تعجب نیست یا اینکه این مرده آیا با فاتحه ی من خیری بهشون میرسه؟؟ و چقدر محتاجه و فراموش شده یا اینکه چقدر گناه کرده ام و اگه میدونستم روزی میخوان اینجا به زور بخوابموننم یک گناه هم نمیکردم و اگه بخوان بشورن منو و جسم عزیزم رو خاک کنند و پوسیده بشه و تنها و بی کس بشم گناه نمیکردم بله به گناه یادم هست فکر کردم ولی خودم رو یاد نکردم و دلم برای کسانی سوخت که در ذهنمند و غافلن ولی خودم رو نتونستم تصور کنم که گنهکارم و بدیشم همینه که گناه و بدی خودم رو یادم نبود

البته امروز بعد از سیر قلیانی رفتم نماز ظهر بخونم حس چشم تنگی و تنفرم نسبت به زمانی که قلیان میکشیدم کم شد موقع نماز و انگار  خدا با دیده ی رحمت موقع نماز بهم نگاه میکرد و باید با نماز که معراج مومن است سیروسلوک داشت نه قلیان خلاصه شایدم محض این بود که شیاطین رو خدا دور کرده بود که حس تنفر میگرفتم به خودم موقع قلیان ولی در نماز که سجده روی شیطان رو سیاه میکنه اثر نکرد ضرباتشون!