یادخدا

چند صفحه قرآن خوندم و روحم تازه شد و ما آدمای بدی هستیم و به سمت بی نوری کشیده میشیم تا اینکه برکت و رحمت قطع میشه و اگه قرآن و یاد خدا نداشته بشیم یقین بدونیم که شیاطین میتونن راحت مسلط شن و فضای نور رو بگیرن یا بدزدند و اگر شما داری بلند قرآن میخونی و برزبانته یاد چیزی کنی اون یاد مشورت خداست اون فکر و شیطانی نیست واگر مومن قرآن نخوانه ممکنه به گناهی مرتکب بشه که وجدانش ناراحت بشود تا اینکه خودش با پای خودش به سمت نور و یادخدا و قرآن برود این مومن ولی اگر گناه نکنه و غمگین تر بشه و شهوت رانی نکنه ولی به جای نورانیت افسرده بشه اگر دراین حال به سمت قرآن بره خدا فهمش عقلش صداش و بهره اش رو از قرآن زیاد میکند و غمش رو رفع و هنگام خواندن قرآن یاد حضرت خضر کردم و فهمیدم که وقتی خدا ازبدکاران درقرآن صحبت میکنه و خعلی وقتا هم نمیگه مشرکان و کافران خلاصه باید ما کلاه خودمون رو قاضی کنیم و به درون خودمون بنگریم و حسابرسی کنیم قبل از که به حسابمون برسند که آقا منم هرچه قدر خوب باشم این جهالت رو که خدا در قرآن گفته درصدی داشته ام یا خواهم داشت یا دارم اصلا!!! نه اینکه خودمون رو جدا و پاک بدانیم و مبری از همه ی عیوب!