شخصیت شناسی من

خوب ما موسافرت بودیم برگشتیم خونه و از فردا باید روزه بگیرم و نمازام کامل چه عالمی داشتیما کاشکه میشد همه چیزو فروخت یه زندگی نویی رو تو مشهد به اکتفاف خانواده آغاز کرد با جاسوسانی تازه نفس خخخ خلاصه آقا دو موضوع دارم که بگم یکی درمورد حکومت دنیای مجاز که آقا اکثرا جوان ها هستند و اطلاعات صحیح و درست و کامل نیست در فضای اینترنت و موبایل و پیرمردای ما که نورانی هستند حظور کمرنگی دارن و ما هم تارازان ماجرا برای خودمون اینجا با حماینی که از اول نمیشد و الان هم که زنده ایم خودش زیاده حکومتی برقرار کردیم کلیپ و عکس و وبلاگ و اینا هم در حدمتیم  ولی اولا در این حکومت هرکسی تمیتونه بیاد بالا و باید بسوزه و بسازه و جا باز کنه دوما که مهمتره اینه که هرکس حکومت اینرنتی داشت و فضا براش چیدن که بنویسه و طغیان کنه و اجازه دادن بیاد بالا و فیلترش نکردن به این معنا نیست که واقعا حکومت الهی هم داره نه بابا امام حسین از همه کس لایق تر و سزاوارتر بود که پادشاه دنیا و آخرت بشه ولی نشد!! یعنی نزاشتن پس شما ممکنه نورانی باشی و لیاقتت خعلی بیشتر از من باشه ولی من آشنا هستم و جا باز کردم و پرادعا و مغرور و متکبرانه خودم رو گنده کردم و با احساسات بازی کردم وگرنه به این معنا نیست که شایستگیشو داشتم و هم شما اگه لایق تری باید جاسوسان اول جا باز کنی و پدر و مادرت رو اسیر کنند تا دو لفمه چیز بتوتی بنویسی و خون دل باید خورد و راحت نیست و اجازه نمیدن مخصوصا مثلا شعل هم داشته باشم اگر و اگر داشتم اول از نون خوردن می انداختنمون لذا زبان بخواد باز شه کار میخواد و پدر آدم رو در میارن مگه مملکت بی صاحبه؟؟ اینم میگم که حسودی نکنید و فکر نکنید بهمون خوش میگذره آره مرض دارم که وبلاگ می نویسم ولی خلاصه خبره ی کار نیستم و تسلط بر من دیگه کاملا حصول یافته است و شهوت پرست طغیان دیده گر نیستم و نمیتونمم ولی کار میخواد و زبان های شما بسته است میدونم میدونم بهتر از من میفهمید و مشکلات رو میدونید و من عقلم سوار بر قرصه لذا همین دیگه من میرم تو حرم و کوچه و اجتماع بدون قضاوت خاصی میفهمم که مردم خعلی با شعور تر و فهمیم تر از منن و من اینجا هم وبلاگ میننویسم گذشته از شخصیت و شخصی یاوری میشم و کمکم میکنن حالا موضوع بعدی که داشتم امروز فکر میکردم وقتی از هتل بیرون میومدیم یه ساختمان نیمه کاره جلوی اتوبوس بود که توقف داشتیم بعد دیدیم که من شخصا حالا که داره پست شخصی ساخته میشه میگیم شخصا اینکه شخصا آدمی هستم که اول کار میکنم بعد فکر کار میکنم یعنی اگه بخوام آپارتمان بسازما اول کلا مردم ما اینجوریه تفکرشون که تدبیر و هماهنگی و تعقلشون مشکل داره اول ساختمان رو میسازم بعد به فکر لوله ی آب و برق می افتم دست خودم هم نیست تخصص ندارم و درسش رو نخوندم ولی خوبه فکر کنیم در این دنیای مدرن که چقدر کار شده که این آپارتمان ساخته شده و یکم از عقلمون کار بکشیم و تفکر کنیم که چطوری شیر دستشویی که باز میکنیم آب میاد و آب از کجا اومد وچفدر نقشه و فکر شده البته زنان حساس تر میشن چون ساختمان سازی کمتر مربوط به زنانه و زن ضعف داره انگارا و اعتماد به نفسش کمه و همش انگار ضایه است لذا از زنانی که اعتماد به نفس بالایی دارن خوشم میاد بله کسی که مثلا هتل میسازه دیگه امتحان نمیکنه در ساخت یک در کوچیک حتی و همه چیز محسابه شده ولی ما کارامون هردنبیل و امتحانیه و دیگه یارو ریسک نمیکنه و شانسکی نمیسازه و بار اولشم نیست ازاینکارا