داشتم نماز ظهز و عصر میخوندم و سوره ی یس را در قنوت که یه چیزی به دلم خورد از این آِیه ای که میخونم در مفهوم و ترجمه اش ولی چون بحث کوتاه میشه چندتا آیه ی دیگرم میزارم در ممین سوره که کلمه ی (اذا) به کار رفته باشه:
إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَیْهِمُ اثْنَیْنِ فَکَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَیْکُم مُّرْسَلُونَ ﴿۱۴﴾
اینجا اذا یعنی تا اینکه یعنی همینکه یعنی هنوز چیزی نشده و به محض اینکه فرستادیم به سوی اینا یعنی فرصت ندادند اینا و زود تکذیبشون کردند این رسولان رو یعنی مثلا ظاهرشون رو دیدن که مومن اند و خدایی یا اصلا هنوز بحث نکرده اند رسولان و حرف نزدن درست و حسابی که فورا تکذیب میشوند!!!
خوب آیه ی قبلش هم اذا داره باز
وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْیَةِ إِذْ جَاءهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿۱۳﴾
در اینجا هم میتونیم اینطوری معنا کنیم عبارت (اذ جاءها المرسلون) رو که یعنی ما اتمام حجت کرده بودیما و کارمون رو صحیح انجام داده بودیما و حتی رسول هم براشون فرستادیم از اولش یعنی تقصیر ما نبود اگر عذاب میشن و نوع قرائت بسنگی داره چه طوری خونده بشه
یه آیه ی دیگرش هم هست که اذا نداره و میشه یه طور دیگه خواند
قَالُوا طَائِرُکُمْ مَعَکُمْ أَئِن ذُکِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ ﴿۱۹﴾
این عبارت( بل انتم قوم مسرفون) یعنی دیگه معلومه که شما مسرف هم هستید یعنی خودتون هم قبول دارید و آشکاره و یه طوری دیگه هم میشه خواند و قرائت کرد که خبری باشه یعنی شما حواستون نیست که دارید اسراف میکنید ولی اینطوری هم میششه گفت که شما خودتون خوب میدونید که کارتون غلطه و دیگه ضایع است که مسرف هم هستید و سیستمتون غلطه که!!!
یه اذا دیگری هم در سوره ی یس هست که می فرماید:
إِنِّی إِذًا لَّفِی ضَلاَلٍ مُّبِینٍ ﴿۲۴﴾
این اذا هم یعنی اگه من حرف شما رو گوش بدم و همونی که شما میگین رو و تصدیقتون کنم در اون حال اینطوریه که گمراه آشکارم
أَوَلَمْ یَرَ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُّبِینٌ ﴿۷۷﴾
یا فاذا رو در این آِیه از سوره ی یس یعنی حالا دیگه و میگه همون بشری که از نطفه خودمون خلقش کردیم حالا دیگه شده دشمن مخصوص ما!!
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئًا أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ ﴿۸۲﴾
اینچا هم اذا یعنی هروقت و می فرماید که هر وقت اراده کنه خدا چیزی رو بهش میگه بشو پس میشه!!ودر این جا میگه اراده کنه چیزی را و نمیگه اراده کنه شدن چیزی را (اراد شیئا) یعنی انقدر آسونه و اراده ی خدا شدنیه دیگه چه برسه بخاد و چه برسه بگه
ببینید چقدر میشه در کلمه ی اذا مانور داد!!
