غفلت در نماز

داریم نماز میخونیم و به ریا توجه داریم به رندی به اینکه اطرافمون چه میگذره و چه شد و الان فیلمه شروع میشه و چی داره تلوزیون میگه و تو خونه صحبت چی میشه ولی همینکه آدم یادش باشه که به خدا توجه کنه ممکنه سازگار باشه یعنی بگه خدایی هست که من دارم عبادتش میکنم و از همه مهمتره و باید فکرم از همه چیز بیشتر متوجه او باشه لااقلش اینه که به چیزای دیگر کمتر متوجه میشه حین نماز و به مبدا فکر میکنه این اصل توجه یکی از مهمترین اصل هاست درنماز که مقابل کی هستیم و میبینیم بهترین اعمال یعنی نماز میخونیم ولی توجه به خدا نداریم گفتم بیان کنم این مشکل خودمو چون همینکه آدم اختیارا متوجه بالا یعنی خدا بشه هم و همینکه اختیارا چیزای دیگر را به بهانه ی خدا فراموش کنه مفیده و ممکنه و احتمال اینکه نمازش نورانی بشه هست چون ما اصل کار رو در نماز فراموش کردیم اصل کار یاد خداست حالا ممکنه و یقینا مثل عرفا خدا رو نمیبینیم در دل ولی همینکه دوست داشته باشیم حالا که دولا و خم میشیم و سجده میریم توجه کنیم شما میتونی بگی به مبدا میتونی بگی به مقصد میتونی بگی خدای آسمان و زمین میتونی بگی به خالق ما میتونی بگی به مهربانترین فرد خلاصه هرچیز اسمشو بزاری که برات قرب و ارج داره و اون خدای یکتاست که باید متوجه او شد ولی هیچ چیز مانند ذکر درنماز مارو تحریک و متوجه به خدا نمیکنه حالا که سخته یاد خدا و غافلیم در سجده و رکوع مثلا چند باربه یاد خدا ذکر بگیم و الله اکبر بگیم یا ذکرای دیگر وقتی میگوییم الله اکبر دیگه شما توجه داری که چه ذکریه و یاد بیشتر و بزرگتر دانستن خدااست یاذکر یونسیه در سجده لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین که خالی کنیم با ذکر یونسیه دلمون رو از هرچه بی خدابی و بته و با همان یاد مطلق خداست که شیاطین و اثر کاراشون خنثی میشه