شناسنامه مقاله ای

چند روز پیش داشت تلوزیون گمونم وزیر ارتباطات بود که میگفت برای اینترنت گمونم باید شناسمه داشته باشن کاربران که حالا کار ندارم میگم اولا اخبار به سمت دروغ و سیاست بازی و مخ زنی رفته تا جایی که خوب مردم اعتماد نمیکنن ولی باز افراد نخبه داریم که فضا روزنامه و دم و دستگاه ندارن که بیان رو از طرفی گفتیم رهبر عظیممون فضاش مخصوصا رسانه ای خرابه که نمیشه دستوری صادر کنن لذا ما افراد بزرگی داریم که میتونن مقاله بدن بدون آسیب و اطمینان از دست رفته ی مردم رو بدست بیارن حتی اگر شده روزنامه ی خصوصی یا فرصت تلوزیونی باید  بهشون بدن اگر صلاحه طغیان کنند و مردمم از روی لقب یا نامشون ایشان را بشناسند چون میدونید که فضای فری و آزاد مطبوعات هم بهتر شده و اون قدر حیله و دسیسه و بی اعتمادی هست که خوبامونم گم شدن و بعضا انتقاد تند و سازنده میدن که کسی نمیشناستشون و پنهان میمونه پس باید با اسم و رسم و شناسنامه افراد معتبر و نخبه خبر و تحلیل بدن و حمایتم بشن که بیان بالا چه امنیتی حمایت بشن چه چیزای دیگه تا آزاد باشیم که باید ریسک کنن برای اینکار چون اگه من مقاله نویس مورد علاقه ی خودم رو بشناسم و دنبالش کنم دیگه بیخودی الکی نمیگردم و ممکنه دوست هم بشیم و اطمینان میکنم ولی اگر اینکارو هم نکردن و ریسک نکردن شناسنامه بدن و دروغیات و‌سیاست های خودشون که البته روزنامه نگارهای ما خبره اند و شاید گروهی و زحمت زیاد میکشن شاید ولی خوب سانسور عقیده ای و‌خودمونی شدن نه فضاش هست توی روزنامه دولتی نه فی الواقع تجازه اش منم خودم روزنامه ها رو دنبال نمیکنم زیاد ولی خبر دارم خلاصه اکر اینکارو هم ریسک نکردن انجام بدن لااقل یه روزنامه بسازن که جلو بیاد با محتهدان و تحلیل های ایشان رو صرفا از مسائل بده البته ما به فقر حقیقت دچار نیستیم که حق پنهان مونده باشه ولی چیزی که مهمه پرورش عقل و نوع اندیشیدنه که باید قالب بشه نه در سیاست بازی و روانشناسی بلکه درست.